Dziś dosłownie nie mogę się obudzić T__T Co otworze oczy to mi się zamykają i zaraz zasypiam. Masakra jaka jestem zmęczona ostatnimi czasy. Jeszcze musiałam się dziś kąpać w zimnej wodzie brrr.
 Wczoraj uszyłam sobie misia - replike gloomy beara. WRESZCIE! Mogę stwierdzić nie kłamiąc, że zabierałam się za to całe pięć lat XD! Wyszedł jaki wyszedł, no ale mi się podoba bo to moja pierwsza uszyta maskotka i nie korzystałam z żadnego wykroju ani instrukcji, wszystko sama w głowie poukładałam, a potem przeniosłam na materiał, powycinałam, zszyłam, wypchałam i ta-da! No i przyznam, że cały czas coś musiałam poprawiać, a nogi i ręce to mu cztery razy wykrajałam, aż wyszło dobrze ^^". Cudów się nie spodziewałam, no ale i tak mi się podoba mój słodziak. Jak wrócę ze szkoły to mu zdjęcie zrobię. Cały salon, dosłownie cały był w watolinie i skrawkach materiału, chyba jeszcze nigdy w życiu takiego syfu nie zrobiłam 8D Ale teraz jestem zdania, że uszycie sukienki to pestka jak mam porównanie do szycia czegoś tak skomplikowanego.
 A no i fajnie, że dopiero teraz się dowiedziałam, że 2 marca jest w poznaniu meet i koncert. Prawdopodobnie zdążyła bym uszyć jakąś sukienkę w jeden dzień, no ale musiała bym w miarę szybko zdobyć jakieś materiały, Jezu jak mi się nie chce. No ale i tak kocham moją maszyne *__* Naprawdę szyje sie na niej świetnie i jest cichutka. No i pozdrowienia dla Sariel, która mi ją poleciła.
 Dobra, Mimi zdecyduj się do cholery czy wolisz mangi czy sukienkę ^^" A tak propost to muszę odesłać w końcu Candy death note i haleczkę ;3

 Miłego dnia!

 Hej, dziś gdy aktualizowałam swój profil natknęłam się na to, że miałam tam podany mail, o którego istnieniu nawet nie wiedziałam. Serously, nie mam pojęcia skąd go mam nawet. No dobra, mniejsza, miałam tam pełno emaili jeszcze z tamtego roku, jeden z nich, który przeczytałam był bardzo ciekawej treści, a pomysł w nim zawarty mi się całkiem spodobał więc postanowiłam go opublikować i zapytać was o opinie na jego temat, no i czy zebrała by się grupka zaciekawionych tym pomysłem osób:

"Mam taką sprawę, natomiast... Od dość długiego czasu jestem czytelniczką twojego wspaniałego bloga, bardzo zależałoby mi na spotkaniu z tobą, lecz mieszkam dość daleko od Ciebie. Chciałabym wiedzieć, czy nie byłabyś zainteresowana ,, zlotem '' fanów bloga w Krakowie? Oczywiście całe wydarzenie dotyczy głównie Ciebie. Mogłabyś zrobić pewną ankietę na celu zobaczenia ilu osób jest chętnych na to wydarzenie, mogłoby to być coś na kształt parady, rozumiesz, miejsce spotkania i chodzenie po mieście, poznawanie Ciebie. Może mogłoby Cie to zainteresować? Jak wiesz, masz sporo ,, fanów '' w tych rejonach. Kraków to duże miasto i bardzo dużo miejsc do zwiedzania, co działałoby na twoja korzyść, coś w stylu wycieczki. Oczywiście, zdaję sobie sprawę, że to są jednak z twojej strony koszty, ale proszę o rozpatrzenie tej prośby i niekoniecznie chodzi mi o ten rok, wakacje.. to naprawdę nie ma znaczenia, kiedy będzie ci pasowało. Jednak to tylko propozycja, zastanów się.

Z góry Arigatou. <3

~ Shayen.

Postaram się zrobić ankiete co do tego i dalej zobaczymy jak się potoczy ta sprawa ^^.

 Zastanawialiście się czasem nad tym jakimi bylibyście osobami gdybyście urodzili się w innym kraju, środowisku czy rodzinie?
 Każdy z nas jest sobą, no podobno, jedni ludzie mają ciekawy charakter drugich zaś nienawidzimy. Oceniamy ludzi po ich charakterze. Już kiedy rodzimy się mamy wolną wolę chociaż nie jesteśmy tego świadomi. Ludzie popełniają błędy jaki i podejmują dobre decyzję. Są sytuacje w których każdy z nas zachował by się zupełnie inaczej. Zastanowimy się od czego to wynika.

 Najprostszą odpowiedzią jaka zaraz się nasuwa jest to, że każdy z nas ma inny charakter. Tylko co na niego wpływa? Ludzie podczas swojego życia napotykają pełno przeszkód i niezręcznych sytuacji, wraz z upływam czasu uczą się jak na nie reagować. Każde nasze słowo, każda nasza reakcja niesie za sobą jakieś konsekwencje. Nauczyliśmy się zachowywać w ten sposób aby konsekwencje naszego zachowania były dla nas jak najbardziej pozytywne. Czasem popełniamy błędy i czasem jesteśmy w takich sytuacjach, w których nie wiemy jak się zachować, ale to właśnie wtedy się uczymy.

 Uznajmy za przykład dziecko, które w dzieciństwie po rozpłakaniu się dostawało to na co miało ochotę i drugie dziecko, którego płacz i wymuszenia rodzice karcili. Co z tego wyniknie w sytuacji gdy weźmie się oboje dzieci i postawi przy nich smaczny tort, ale nie pozwoli go dotknąć?
 Pierwsze dziecko rozpłacze się, ponieważ uzna to za najlepszy sposób na wymaganą reakcję, tudzież nabycie tortu, a dziecko drugie poszuka innego sposobu na uzyskanie swojego celu, płacz pierwszego dziecka uzna za bezcelowy.

 To samo dzieje się w świecie dorosłych, ludzie reagują na dane sytuacje w sposób wyuczony. Oczywiście, trzeba też wspomnieć o tym, że każdy z nas ma inne priorytety, oraz zmieniają się one w ciągu naszego życia, oraz w ciągu jego trwania uczymy się coraz to nowych rzeczy.
 Biorąc to pod uwagę możemy uznać, że nasz charakter to zlepek wyuczonych zachowań ze względu na reakcje jakie chcemy osiągnąć zgodne z naszymi priorytetami i oczekiwaniami.
 Jeśli mamy już świadomość czym jest charakter, możemy dojść do prostego wniosku - ludzie się zmieniają, nie stoją w miejscu, cały czas się czegoś uczą i dochodzą do nowych wniosków, czasami w życiu jakiejś osoby całkowicie zmieniają się jego priorytety, więc i pożądane reakcje, jego osobowość ulega zmianie.

 Czasami dziwi mnie to jak ludzie głupio wierzą w to, że ludzie wiecznie są tacy sami, jak dostaje wiadomości o treści "czemu się zmieniłaś, kiedyś byłaś fajniejsza, bądź taka jak byłaś kiedyś", proszę was, tak się nie da, nasze życie upływa jak powietrze z balonika, dlatego żyjemy chwilą i zmieniamy się, bo widocznie nasza poprzednia osobowość nie byłą wystarczająco dobra.

 Od zawsze bałam się ciemności, wysokości, zostawania samemu w domu, zawsze spałam z gromadką pluszaków i zanim zasnęłam zamykałam wszystkie szafki i odkładałam rzeczy na miejsce żeby po zgaszeniu światła niczego się nie bać. I tak się bałam. Pamiętam jeszcze kiedy w moje urodziny, nie jestem w stanie stwierdzić, które, ale pewnie bardzo dawne bo przyszła na nie tylko jedna znajoma - Lola. Tak więc z dala od dorosłych jak zwykle coś psociłyśmy, naprawdę byłyśmy nieznośne gdy się razem dobrałyśmy. Tym razem Lola wrzuciła mnie przez otwór w podłodze do piwnicy. O dziwo pomimo wysokości z jakiej upadłam, nie bolało. Właściwie to teraz nie wiem czy było to spowodowane rzeczywistym stanem mojego ciała, czy tym jak bardzo się wtedy przestraszyłam. Byłam w pokoju do którego nigdy wcześniej nie dowarzyła bym się wejść, było tam ciemno przez brak dopływu jakiegokolwiek światła, samo pomieszczenie było w ten sposób zbudowane, że bez klucza nijak mogłam się stamtąd wydostać. Myślę, że nie muszę tłumaczyć jak bardzo musiałam się wtedy bać biorąc pod uwagę moją ogromną wyobraźnie i to, że nie wiedziałam czego mogła bym się spodziewać.

 Ostatnio czuje się tak, hm? Pusto. To nie tak, że nie mam pomysłów, ani priorytetów. Po prostu dosłownie nic się u mnie nie dzieje. Chciała bym coś stworzyć, narysować, zaprojektować... no ale zgubiłam rysik do mojego tabletu, a nowego nie kupie bo aktualnie nie mam tyle pieniędzy. Zabrałabym się za szycie, chociaż projektowała bym na papierze, uszyć mogła bym bez większego problemu. No ale nie, bo moja maszyna nie bardzo chce współpracować, no moi rodzice mówią że kupią mi nową, no ale tylko mówią. Naprawdę nie mam pomysłów już na to czym się zająć, z tego wszystkiego zaczęłam gotować i wychodzi mi całkiem nieźle. No ale to nie to. Na zakupy nie mam ochoty, może to nie tak, że mi się nic nie podoba, tylko po prostu nie mam ochoty wydawać pieniędzy. Tydzień temu przyszedł do mnie krem BB i powiem szczerze, że jest świetny, tyle zakupów mi wystarczy (pomijając fakt zgubionej przesyłki rzęs i koji).
 Kiedy byłam u Ledy przypomniało mi się jak było kiedyś, może nawet nie chodzi o mój charakter, a bardziej o gust. Ona się nie zmieniła wcale, nadal jest taka jak była kiedy ją poznałam, taka jaką poznałam kiedy byłam jeszcze dziecinną scene. Hm, no przyznam, że przybyły mi dwa kolczyki, no i planuje przefarbować włosy, ale tu mam problem bo zastanawiam się nad czerwienią wpadającą w róż, coś takiego co miałam ponad rok temu:

 Długo nie pisałam notki, wybaczcie. Po prostu kiedy byłam u Ledy było tak niesamowicie fajnie i tak ciekawie spędzało nam się razem czas, że nie starczało nam czasu aby się porządnie wyspać czy wykąpać, a co dopiero notki pisać!
 Tak, Leda zdecydowanie jest osobą, którą mogła bym nazwać prawdziwą przyjaciółką. Słuchamy tej samej muzyki, podoba nam się to samo, mamy świra na punkcie włosów (nie, nie łoniaków), jesteśmy otaku, odpierdala nam, możemy oglądać najgłupsze anime świata i dobrze się bawić, możemy oglądać hentaje i co chwilkę komentować i wyśmiewać się z bohaterów, no i te nasze zachowanie w mieście <3 <3
 No a teraz jak dostane w łapki maszynę nową to uszyję nam pełno kigurumi i będziemy w nich jeździć razem na konwenty <3


Ktoś mnie kiedyś zapytał czy wiem co to prawdziwa przyjaźń, teraz z całą pewnością mogę odpowiedzieć - wiem.

http://www.formspring.me/KawaiiNekoMimi