Dlatego chciałabym dla wszystkich z Was, które chciałyby spróbować swoich sił, które się wstydzą lub nie są pewne czy się nadają,  napisać jak to się zaczęło u mnie. Każda z Was może spróbować.  

W niektórych sytuacjach lepiej żałować tego co się zrobiło niż tego czego się nie zrobiło :) Dlatego może warto?

Jeśli chodzi o moje początki, to pewnego słonecznego dnia postanowiłam udać się z moją przyjaciółką w plener.. zrobić zdjęcia. Ona trochę fotografuje i jakoś się przełamałam, chociaż wcześniej strasznie nie lubiłam moich zdjęć i unikałam aparatu. Znalazłam kiedyś zdjęcia pewnej fotografki i marzyłam, żeby mieć takie zdjęcia.. Były tak bardzo w moim stylu.... Zapisałam sobie stronę i marzyłam dalej. Następnym krokiem było założenie konta na maxmodels.pl- to właśnie tam znalazłam moją wymarzoną fotografkę... Niestety na stronie maxmodels widziałam sporo nienawiści i hejtów w kierunku początkujących modelek, bardzo bałam się założyć tam konto i wrzucić zdjęcia. Zwyczajnie brakowało mi odwagi, bałam się hejterstwa i tego co powiedzą znajomi.... Zdawałam sobie też sprawę jak wyglądam na zdjęciach, patrzyłam na nie bardzo krytycznie. Założyłam konto i aby nie zostać od razu zmieszanym z błotem wymyśliłam sobię nazwę "jestemamatorką" -nick był dostępny i tak się zaczęło. Liczyłam, że potraktują mnie tam łagodniej :)

Dalej to już poszło.. pierwszą sesję miałam u profesjonalnego fotografa (Wolanda), który zaprosił mnie na sesję już po kilku dniach od założenia konta :) Na maxmodels pisze dużo spamerów niestety, więc oprócz propozycji od Wolanda miałam dużo pytań, które były tylko spamem, a nie propozycjami. Całe szczęście Woland przestrzegł mnie przed tymi "propozycjami" no i zaczęłam swoją przygodę :) Zakładając konto nie myślałam, że kiedykolwiek będę miała tyle sesji i, że pokocham obiektyw :) Modeling bardzo mnie odmienił, jestem bardziej otwarta do ludzi!  Nawet jeżeli nie akceptują mnie kiedy mijamy się na ulicy, staram się nie przejmować. Chociaż strasznie tego nie lubie.. bo ja z natury miła jestem! Dlatego często nie rozumiem reakcji na mój widok. 

Zdjęcie zrobione przez Wolanda 

Trochę zeszłam z tematu widzę :D

Dziewczyny jeżeli chcecie spróbować i sprawdzić się poproście kogoś, żeby zrobił wam ładne zdjęcia, nie telefonem i nie z dziubkami i nie "z rąsi". Ładne zdjęcia tzn. takie na których będzie widać waszą twarzyczkę i figurę :) I jeszcze jedna ważna sprawa. Nie zaczynajcie od nagich zdjęć, bo to jest zwyczajnie niesmaczne oglądać amatorkę nago, fotografowaną przez amatora :D A zapewniam, że propozycji na rozbierane zdjęcia będzie wiele ;) Wrzućcie na maxmodels kilka ładnych zdjęć, piszcie do fotografów, nie od razu profesjonalnych, ale takich, którzy też właśnie zaczynają. Próbujcie razem tworzyć coś fajnego. Łączcie sesje z innymi modelkami, od których możecie się czegoś nauczyć, podnoście stopniowo poziom. To jak stopniowo podnosiłam poziom widać na moim maxmodels, http://www.maxmodels.pl/modelka-jestemamatorka.html 

Na tym chyba skończę. tak więc dziewczyny: uwierzcie w siebie :)

Aaa i co do wymarzonej fotografki. Była nią Aneta Pawska, nie miałam nigdy odwagi do niej napisać z pytaniem o współpracę. A kiedy sama do mnie napisała, myślałam, że spadnę z krzesła :P Miałam z nią sporo cudownych sesji. Jak widać marzenia się spełniają :)

POWODZENIA!

Poniżej zdjęcia Anety Pawskiej :) Więcej znajdziecie na fanpage albo na moim blogu


Ściskam Was, Mamiko

  Teraz przejdę do ''głównego'' tematu, a więc rosnącej popularności mody  z Japonii. Już nie raz podczas chodzenia po Łodzi miałam okazję zobaczyć pastel gothki, visual keie. Będąc w Manufakturze natknęłam się nawet na dziewczynę w stroju sweet lolity, która sprzedawała na stoisku czekoladki. Niektórzy klienci patrzyli się na nią jak na kosmitkę, inny zaś chwalili jej słodki wygląd i pytali, dlaczego się tak ubiera. Ona zaś odpowiadała im z przejęciem, uśmiechając się przy tym szeroko. Był to bardzo pocieszny widok.

  Jednak nie zawsze jest tak kolorowo. Osobiście nie raz zdarzyło mi się oberwać za ''odmienny wygląd''. Pewna miła dresiara z mojej szkoły nie omieszkała mi pogrozić i wyzwać od najgorszych. Nawiasem mówiąc, miałam na sobie rajstopy BJD, zwykłe shorty i zwykły t-shirt. Być może jednak, powinnam zainwestować w normalniejsze ciuchy? Bo ''prowokuję''? 

  Harajuku pojawiło się na polskich ulicach - w zależności od miasta - w większym, bądź mniejszym natężeniu. W mojej własnej szkole jest pastel gothka i dziewczyna, która nosi circle lenses(soczewki powiększające tęczówkę oka). Obydwie są prześliczne i aż serce się cieszy, jak się na nie patrzy.  Z tego co wiem ta ostatnia nie jest absolutnie fanką Japonii, a o modzie harajuku wie od Venus Angelic.