***

 Jak zwykle "obudziła" mnie babcia, wypiłam gorącą herbatce która niczym jak za machnięciem różdżki postawiła mnie na nogi. Ogarnęłam się i kiedy miałam już wychodzić do szkoły potknęłam się o kubek z pozostałością nie wypitej przeze mnie cherbaty wylewając ja na podłogę w moim pokoju, ale nie miałam już czasu tego posprzątać bo musiałam się spieszyć do szkoły. 

 Lekcje przed końcem roku są tak nudne, że dziwie się że jeszcze na nich nie zasypiam. Dostałam 5+ z matematyki i 1 z historii, e tam, nigdy jej nie lubiłam.

 Po szkole poszłam do krawcowej, żałowałam ze nie wzięłam ze sobą nic do picia bo słońce dosłownie paliło mnie w odkryta skore, poszłam tam zapytać się czy uszyła już mój projekt halki. Była dokładnie taka jak ją zaprojektowałam. Jest ze sztywnego białego tiulu i przepięknie się unosi wygląda jakby jasny obłok na niebie.

***

 Kiedy już zdążyłam w domu odpocząć musiałam się przejść do sklepu po chleb i czipsy, oraz kapciuszki bo mi się takie różowiutkie spodobały.

 Wracając spotkałam dziewczynę z przepięknymi włosami *-* No dosłownie taki kolor jaki od dawna chce ale rodzice wola mnie w blondzie i nie bardzo mam skąd wygrzebac kasę na taka farbę. No ale no przepiękne je ma no, przyznam, że zazdroszczę.

 No ale mniejsza o jej śliczne włosy, na początku zaczepiła mnie na ulicy i wiedziała kim jestem. Przyznam, ze zdziwiło mnie to ponieważ już nie bardzo podobna jestem do dawnej mnie. Włosy na byle jak związane w kitek, prawie zero makijażu, bluzka, dżinsy, skejty, koniec. Wyglądam normalnie i wcale nie rzucam się w oczy, jak każdy. Po dłuższej rozmowie dowiedziałam się ze dziewczyna czyta mojego bloga, nie wiedziałam co powiedzieć, dziecięca Mimi pewnie zaczęła by skakać z radości, ale ja stałam jak kolek i powiedziałam, że to bardzo mile, pomimo tego ze ten blog jest bardzo popularny prowadzę w miarę normalne życie i za każdym razem zaskakują mnie osoby które czytają mojego bloga, w pewnym sensie mnie to bardzo cieszy. Kiedy usłyszałam, ze dziewczyna proponuje mi zrobienie mi zdjęć do swojego portfolio tak się zawstydziłam ze gdybym umiała się czerwienic, to była bym jak burak. No ale oczywiście się zgodziłam, zawsze jestem otwarta na wszelakie propozycje, chociaż szczerze się dziwie ze komuś chce się fotografować takie niefotogeniczne stworzenie jak ja. Po tym jak sie rozstałyśmy to tak się zamyśliłam, ze zapomniałam pójść do sklepu i musiałam się wracać, a jak już szlam z niego do domu to znów musiałam iść do sklepu bo Mariola chciala bym z nią poszła. Ach, cały czas mam w głowie ten świetny kolor włosów tej dziewczyny, no to nie fer :<

cutexmimi@gmail.com