Co to? Zapytałam sama siebie ledwo świadoma gdzie jestem i jaki dziś dzień. Głupi budzik. Ktoś wyłączył go za mnie, a ja poszłam dalej spać. Niestety zaczynałam powoli dochodzić do przytomności. Leżałam w pokoju mojej kuzynki, przytulona do niej.
 Zaprosiła mnie do siebie na noc, jak zwykle ona zasnęła pierwsza, ja nie mając nic lepszego do wyboru oglądałam filmy na Disney Channel, kiedy już zasnęłam było sporo po północy więc trudno było mi się przebudzić.
 W końcu się ogarnęłam wzięłam swoje rzeczy i poszłam do swojego pokoju. Przygotowałam się do szkoły, powtórzyłam tematy i doprowadziłam do stanu używalności. Ubrałam złote spodnie w panterkę, żółtą bluzkę, pasujące do niej kolorystycznie- trampki i kokardkę, pasek z ćwiekami i fioletową bluzę która pasowała do sznurówek.
 Wyszłam do szkoły, mam zawsze w czwartki na 9:50 wiec nigdy się nie spieszę, lubię ten dzień, to jeden z moich ulubionych dni tygodnia, gdyby nie przedostatnia lekcja niemieckiego na której sie czuje jak idiotka bo udaje ze umiem a w mojej głowie jest całkowita pustka i tak naprawdę nauczycielka mogła by równie dobrze mówić po mongolsku, chińsku czy francusku, a zrozumiała bym równie dużo.
 No kurczę! Zdenerwowałam się, bramka do szkoły od strony ulicy przy której mieszkam była zamknięta. Jak dla mnie to chamstwo, bo przecież nie wszyscy mieszkają od strony miasta, a nie miałam zamiaru znów przeskakiwać nad bo ze mnie taka łamaga, że ostatnio sie wywaliłam na dupę jak przeskakiwałam. No nic, idę na około. Spotkałam po drodze nauczyciela od sztuki, dziwił się, że jestem cienko ubrana, sama ubrała bym sie cieplej gdybym wiedziała, że zanim wejdę do szkoły będę musiała obejść ją całą na około.
 Pierwsze dwie lekcje, polski. Lubię ten przedmiot, nie trzeba się dużo uczyć, a jak już trzeba to jest to proste. Na pierwszej rozmawialiśmy o internecie, a na drugiej pisaliśmy rozprawkę.
 Na przerwie między nimi było fajnie.
 -Kto się ze na przejdzie do sklepiku - zapytała Ferb
 -Jaaa
 -Ok, Mimi, chodź.
 -No, to wstawaj, szybko.
 -Mam nadzieję, ze nie będą teraz do ciebie wrzeszczeć, Mimi
 -Mimi!
 -Hah, przyzwyczaj się.
 -Spoko, jeden, dwa...
 -Mimi napisz nowa notkę!
 -Jeden...
 -Mimi! Kiedy nagrasz nowy filmik?
 -Ok, ignoruj ich, mam nadzieję, że na dole nie znajdziemy nikogo kto będzie się popisywał.
 Cisza.
 -Dziwne, nikt do ciebie nie krzyczy.
 -Jejku, co to za czasy, kiedy dziwne dla nas jest to, że nikt nie zwraca na mnie uwagi.
 -Poproszę gumę - powiedziała Ferbi dziewczynie w sklepiku szkolnym, jednym uchem słuchając tego co mówię. - no nie no, jak to tak można?
 -Ale, że co? - zapytałam, nie wiedząc o co chodzi
 -Musiałam czekać aż 3 sekundy na jedną głupią gumę!
 -No, Doma, to straszne - zaśmiałam się.
 -Jeden, dwa, trzy, cztery... nie no na tym korytarzu chyba obecnie nie masz fanów - zażartowała - pięć... no nie no tu na pewno będą...
 -Mimi! Chcesz nowy rysunek?
 -Czy ty zawsze musisz mieć racje?
 -W większości.
 Na następnej z przerw dostałam od chłopaków nowy rysunek, przedstawiał on Myszkę Miki, no tylko, że taką myszkę Miki jakiej ja w życiu nigdy nie widziałam, no ale mniejsza o szczegóły. Dostałam jeszcze rysunek od Kucina, przed stawiał on Jakub i jego tatę w dość jednoznacznej pozycji, Jakub się wkurzył i go pogniótł.
 -Czemu to zniszczyłeś? - zapytał się go Dawid
 -No bo tam byłem ja.
 -Nie byłeś ty, tylko twoje imię i nazwisko, debilu.
 Nie mogłam się z tego tekstu przestać z dziewczynami śmiać do końca lekcji. A propo następnej lekcji, dostałam nowy rysunek od Dawida, równie głupi co wcześniejszy, no ale cóż, taki jego urok. Narysowały mi rysunki jeszcze Paulina i Doma.
 Po lekcjach przyszłą do mnie Agacia, tłumaczyła mi jak się gra w sherwood, fajnie nam się rozmawiało.
 Dziś mija miesiąc od śmierci Mila, poszłam do niego i zaśpiewałam mu strasznie smutną piosenkę, lubię być tam gdzie on jest pochowany, opowiadanie mu co się u mnie dzieje, jest fajniejsze od pisania notek.