Jejku kiedy będzie dzień, no a może już wstanę i sie ubiorę i przygotuję, albo nie... Zimno jest poleżę sobie...
Całą noc nie mogłam zasnąć, zamykałam oczy, powtarzałam w pamięci wszystkie książki jakie przeczytałam, słuchałam najnudniejszych piosenek, leżałam nic nie robiąc i nic!
W dzień ze zmęczenia zasypiam na ławce, a w nocy nie mogę nawet na chwilka zmrużyć oka.
*Budzik*
No nareszcie!
Przyszła po mnie Mariola, abyśmy razem szły do szkoły.
-No to chodź do mojego pokoju i spakuj mi lekcje, a ja się ubiore...
-Ok...
-Tu masz plan a na tej półce jest wszystko czego będziesz potrzebować- wskazałam na małą, czarną, metalową, półeczkę z podręcznikami wiszącą przy oknie.
-Ubieraj się.
Ubrałam na siebie na szybko turkusową tunikę, granatowe rurki, bandamkę w szachownicę, starałam się nie ubrać jako scene, troszkę chce odpocząć od tego stylu bo jest tak świetny, ze nie chciała bym aby mi się przejadł ;)
-Em, Mariola...
-Zrobiłam jak kazałaś
-Ale ja ci nie kazałam włożyć całą półkę do plecaka...
-No jak to nie?!
-Mówiłam, że na tej półce znajdziesz wszystko czego będziesz potrzebowała, a zresztą, mniejsza...
Kiedy już wyjęłam z plecaka większość przedmiotów wyszłyśmy do szkoły.
Moja pierwsza lekcja... Historia, nie lubię, nienawidzę tego okropnego przedmiotu! A siedzenia na tej lekcji to już tortura, zapadam sie pod ławkę w nadziei, że nie zostanę zapytana i liczę minuty do jej końca, a gdy w końcu jest dzwonek ciesze się jak masochista w fabryce żyletek.
Następna lekcja chemii była fajna, lubię takie na których są doświadczenia, szczególnie takie których reakcji nie trzeba notować w zeszycie.
Na informatyce Siedziałam z Ferbisiem i robiłyśmy fotki kamerką, a potem kochanie dało mi napisać notkę <3 p="p">

W-f, dziś była to kolejna lekcja nic nie robienia bo nikt się nie przebierał i siedziałyśmy na trybunach, a ja wygłupiałam się robiąc sobie zabawne zdjęcia.
-Ej, Mimi.
-Hmm?
-Twoje okulary...
-jejku jak się wygięły, czekaj zaraz je nastawię.
pęk*
-Auć
-Co?
-Połamały mi się w łapach - sama nie miałam pojęcia jak to się stało, ale byłam tym strasznie zdziwiona
-Mimi! To już twoja... nie licze... ale znów zepsułaś okulary?! Ty masz do tego pecha chyba!
-No, troszkę...
Na Biologi zasnęłam wiec nie wiem co było.
Matematyka, od dziś jej nie lubię. Dostałam 3 z pytania, ale to nie fer było bo pani pytała mnie o regułki. E tam, dupa, poprawię, stać mnie na to.
Na następnej lekcji, Polskim siedziałam w ławce z Tobiaszem i naklejaliśmy na kartę a3 jakieś wycinki z gazet z ludźmi, a ja miała z tego taką polewkę, że nie mogłam się przestać śmiać. Doszłam do wniosku, że jednak go lubię, kiedyś był wkurzający.
Potem poszłam z Izą poprawiać sprawdzian z Matematyki i to kolejny powód dla którego nie lubię od dziś tego przedmiotu, musza sobie wbić do głowy "Nie poprawiać czegoś co było ponad msc temu bo nic już sic nie pamięta"
Na prezent dla Rodzynki (jutro wigilia klasowa) mam kokardkę w błękitnym kolorze i taki duży wisiorek z Hello Kitty, spodoba jej się :)

 -Tato, otwórz, ktoś puka!
 -Ok, już... do ciebie!
 -Kto?
 -Koleżanka, no wstawaj.
 -No idę, o... Hej Domcia - Całkowicie zapomniałam o tym, że byłam umówiona z Dominiką dziś na miasto, stałam przed nią w piżamie, włosach spiętych w kitek na samym czubku głowy i całkowicie nie ogarnięta. Ach, ta moja precyzyjna pamięć... no nic trzeba się ubrać - chwilka, kochanie, wejdź, ja się szybko ubiorę.
  -Mimi, podejdź tu
 - Hm?
 -Jestem z chłopakiem.
 -To, po co mu każesz stać na dworze w taki chłód?! Niech wejdzie na klatkę!
 Spiesząc się, na szybko rozczesałam włosy, mając gdzieś to jak się układają, a muszę szczerze przyznać, ze układały się we wszystkie strony świata i wyglądałam jakbym miała gniazdo na głowie. Ubrałam to co miałam pod ręką, nie miałam czasu na zastanawianie się nad tym co do czego pasuje,  ubrałam czarne rurki, bluzkę na ramiączka w różowe serduszka, fioletową bluzę i założyłam na głowę żółtą kokardkę, pod kolor trampek oczywiście.
 -No to idziemy.
 -No, to przedstawcie sobie się.
 -Heeeeeeej, Mimi jestem.
 Szliśmy siebie powoli spacerkiem na miasto, lubię takie chwile, nie zauważa się wtedy upływającego czasu, zanim się zorientujesz jesteś już na miejscu. Jednak, jak to w życiu bywa zawsze musi być taka rzecz która wszystko zepsuje...
 -Ej, Mimi! Dodaj nowy filmik na bloga!
 -Nara!
 Już nawet nie można mieć chwili spokoju i prywatności na spacerze z przyjaciółką, to denerwujące. Może popularność ma w sobie coś fajnego, jednak ja tej rzeczy nie zauważam, to tylko brak prywatności, więcej osób cię rozpoznaje, jest się zaszufladkowanym i osoby które tak naprawdę nie maja pojęcia o tym jakim jest się człowiekiem maja o tobie wyrobione zdanie na podstawie opowieści znajomych i plotek. Czasami to przykre, ale no cóż, takie życie, narzekanie nic nie da, trzeba się po prostu dostosować.
  Powracając do tematu, wybrałam się z Dominiką i jej chłopakiem do sklepu aby kupić jej fioletową szmponetkę do włosów, będę jej farbować. Dzień wcześniej farbowałam Paulinie włosy płukanką, dziś miałam swojej mamie farbować odrosty, ale nie miałam czasu. Jejku, znów zeszłam z tematu. Tak wiec, w sklepie pani szukała tego koloru i nie mogła znaleźć, zdenerwowałam się i poprosiłam aby podała mi karton i już chwilę później miałam go w ręce.
 Kilka następnych minut czekaliśmy na przystanku, aż po chłopaka Dominiki przyjedzie rydwan.
 -Ej, Mimi wiesz, że on cię ogółem zna?
 -Hm?
 -Czytał twojego bloga.
 -To Debil jest.
 -Czemu?
 -Bo mnie irytuje, jak poznaje kogoś a ta osoba od dłuższego czasu mnie zna.
 -Nie, nie luz, Mimi.
 Kiedy wreszcie odjechał, poszłam z Domcią do mojego domu, byłyśmy tam chwilkę, tak by się najeść, umyć zęby i ogarnąć.
 Z resztą dziewczyn spotkałyśmy się koło hospicjum, a zaraz potem poszłyśmy do Lidla, po drodze, też do mnie wołali, ale puściłam to mimo uszu.
 W sklepie nagrałam kilka filmów i wygłupiałam się z Lolą.
 Kiedy już niebo było całkowicie czarne, a na dworze wiał strasznie zimny i przeszywający wiatr, dopiero weszłyśmy. Było tam bardzo ciemno, tak ciemno, że nietrudno było ze zdziwieniem wpaść na ścianę dziwiąc się, skąd ona się wzięła. Wszystkie wyjęłyśmy z kieszeń telefony i oświetlałyśmy nimi drogę by się nie pozabijać.
 Miejscem gdzie miałyśmy spędzić wieczór była duża sala gimnastyczna, było tam tak cicho, że było słychać najcichszy szmer, w końcu to sobota, cała szkoła jest pusta. Aby nie wydać naszej obecności siedziałyśmy tam po ciemku, a ciemność tam była przerażająca, całą sale oświetlała jedynie mała lampka biurowa.
 Wszystko w połączeniu, cisza, ciemność, opuszczona szkoła, dawały złudzenie jednej ze scen w horrorach. Ale nie bałyśmy się, byłyśmy tam razem, mamy do siebie nawzajem ogromne zaufanie, wbrew pozorom, właśnie dzięki naszej przyjaźni było tam zabawnie i przytulnie. Usiadłyśmy na dwóch materacach, w kółku rozmawiając o dosłownie wszystkim.
 -Wiecie co? - Zapytała Ferbi
 -Hm?
 -Czasami zastanawiam się ile inni tracą nie zadawając się z nami.
  Przez dłuższy czas zastanawiałam się nad jej słowami, doszłam do wniosku, że ludzie są tacy puści nie zauważając tego ile warte jest zaufanie i wzajemna przyjaźń kilku osób, będących ze sobą na dobre i na złe. Podobno przyjaźń to największy skarb pod słońcem, jeśli tak, to ja jestem najbogatszą osobą na świecie.
 Po tym, kiedy najadłyśmy się tyle, że aż było nam nie dobrze, zaczęłyśmy się wygłupiać i robić zdjęcia.
 Wyglądają na jasne bo były robione z fleszem.
Zabranie ze sobą aparatu było genialnym pomysłem. Nagrałam wszystko co robiłyśmy, od zakupów do rozstania, ale nie opublikuję tego, to ma być pamiątka. Ale miejcie ten jeden.

 Kiedy już zbliżała się noc posprzątałyśmy to co nabałaganiłyśmy i wyszłyśmy na spacer do miasta.
 Słuchałam z Lolą i Agacią piosenek Hanny Montanny i je oceniałyśmy. Na rynku znów miałyśmy fazy i wygłupiałyśmy się, wchodziłyśmy na wielki kamień w jego centrum i karmiłyśmy łabędzie. Wygłupiałyśmy się w Netto, a lola kupiła mi truskawkowego lizaka.
 Przeszłyśmy na drugą stronę ulicy, dziewczyny usiadły na ławkę, a ja z Pauliną i Lolą stałyśmy naprzeciwko. Wygłupiałyśmy się i rzucałyśmy śmieszne teksty.
 Nagle przeszły obok nas 2 plastiki.
 -Co za Idiotki - powiedziała jedna, była spieczona w solarium na brązowo, miała czarne włosy, ubrana była na czarno i strasznie przypominała moją kuzynkę, Ankę, ja tam nie potrafię odróżnić od siebie tych plastików. ta moja kuzynka tez mi cały czas dokucza, więc myślałam, ze to ona.
 -Och zamknij się, Anka.
 Jedna z nich zwróciła się do mnie.
 -Do mnie to było?!
 -Ma pani na imię Ania? - zawsze się zwracam na pani do osób po około 20'tce
 -Nie mam.
 -No to co się pytasz czy do ciebie?
 -Mów do mnie na PANI, gówniaro, mam córkę w twoim wieku! - no fajnie, jeśli ta laska ma córkę w moim wieku, to musiała być jeszcze dzieckiem kiedy zaszła w ciążę.
 -No przecież mówię - powiedziałam, ten plastik nie wiedziała co po tym powiedzieć i uderzyła mnie w twarz i sobie poszła.
 -Acha... ej, ktoś mi wytłumaczy o co poszło, bo nie ogarniam? - powiedziałam po chwili ciszy, bo chyba do nikogo to jeszcze nie dotarło.
 Było już bardzo późno wiec rozstałam się z dziewczynami i razem z Agatą i Pauliną poszłyśmy do Pauli mieszkania. Jakiego ona ma słodkiego braciszka!
 W końcu i tak musiałam iść do domu,  był zamknięty więc poszłam po rodziców do ich znajomych ponieważ byli tam na imprezie.
 Po drodze spotkałam koleżanki. Koniecznie chciały zrobić sobie ze mną zdjęcia.

 A kiedy już doszłam okazało się, że furtka była zamknięta i o mało się nie pozabijałam jak przeskakiwałam przez płot, a był to taki płot który ma kolce i nie ma się czego złapać.
 Kiedy wreszcie wróciłam do domu, położyłam się i czekałam aż wrócą rodzice.


Dla osób które oglądały zdjęcia a nie czytały notki - to jak wyglądam na tych zdjęciach to nie styl scene ;) Ubierałam się na byle jak bo koleżanka do mnie przyszła kiedy byłam jeszcze w piżamie.

 Co to? Zapytałam sama siebie ledwo świadoma gdzie jestem i jaki dziś dzień. Głupi budzik. Ktoś wyłączył go za mnie, a ja poszłam dalej spać. Niestety zaczynałam powoli dochodzić do przytomności. Leżałam w pokoju mojej kuzynki, przytulona do niej.
 Zaprosiła mnie do siebie na noc, jak zwykle ona zasnęła pierwsza, ja nie mając nic lepszego do wyboru oglądałam filmy na Disney Channel, kiedy już zasnęłam było sporo po północy więc trudno było mi się przebudzić.
 W końcu się ogarnęłam wzięłam swoje rzeczy i poszłam do swojego pokoju. Przygotowałam się do szkoły, powtórzyłam tematy i doprowadziłam do stanu używalności. Ubrałam złote spodnie w panterkę, żółtą bluzkę, pasujące do niej kolorystycznie- trampki i kokardkę, pasek z ćwiekami i fioletową bluzę która pasowała do sznurówek.
 Wyszłam do szkoły, mam zawsze w czwartki na 9:50 wiec nigdy się nie spieszę, lubię ten dzień, to jeden z moich ulubionych dni tygodnia, gdyby nie przedostatnia lekcja niemieckiego na której sie czuje jak idiotka bo udaje ze umiem a w mojej głowie jest całkowita pustka i tak naprawdę nauczycielka mogła by równie dobrze mówić po mongolsku, chińsku czy francusku, a zrozumiała bym równie dużo.
 No kurczę! Zdenerwowałam się, bramka do szkoły od strony ulicy przy której mieszkam była zamknięta. Jak dla mnie to chamstwo, bo przecież nie wszyscy mieszkają od strony miasta, a nie miałam zamiaru znów przeskakiwać nad bo ze mnie taka łamaga, że ostatnio sie wywaliłam na dupę jak przeskakiwałam. No nic, idę na około. Spotkałam po drodze nauczyciela od sztuki, dziwił się, że jestem cienko ubrana, sama ubrała bym sie cieplej gdybym wiedziała, że zanim wejdę do szkoły będę musiała obejść ją całą na około.
 Pierwsze dwie lekcje, polski. Lubię ten przedmiot, nie trzeba się dużo uczyć, a jak już trzeba to jest to proste. Na pierwszej rozmawialiśmy o internecie, a na drugiej pisaliśmy rozprawkę.
 Na przerwie między nimi było fajnie.
 -Kto się ze na przejdzie do sklepiku - zapytała Ferb
 -Jaaa
 -Ok, Mimi, chodź.
 -No, to wstawaj, szybko.
 -Mam nadzieję, ze nie będą teraz do ciebie wrzeszczeć, Mimi
 -Mimi!
 -Hah, przyzwyczaj się.
 -Spoko, jeden, dwa...
 -Mimi napisz nowa notkę!
 -Jeden...
 -Mimi! Kiedy nagrasz nowy filmik?
 -Ok, ignoruj ich, mam nadzieję, że na dole nie znajdziemy nikogo kto będzie się popisywał.
 Cisza.
 -Dziwne, nikt do ciebie nie krzyczy.
 -Jejku, co to za czasy, kiedy dziwne dla nas jest to, że nikt nie zwraca na mnie uwagi.
 -Poproszę gumę - powiedziała Ferbi dziewczynie w sklepiku szkolnym, jednym uchem słuchając tego co mówię. - no nie no, jak to tak można?
 -Ale, że co? - zapytałam, nie wiedząc o co chodzi
 -Musiałam czekać aż 3 sekundy na jedną głupią gumę!
 -No, Doma, to straszne - zaśmiałam się.
 -Jeden, dwa, trzy, cztery... nie no na tym korytarzu chyba obecnie nie masz fanów - zażartowała - pięć... no nie no tu na pewno będą...
 -Mimi! Chcesz nowy rysunek?
 -Czy ty zawsze musisz mieć racje?
 -W większości.
 Na następnej z przerw dostałam od chłopaków nowy rysunek, przedstawiał on Myszkę Miki, no tylko, że taką myszkę Miki jakiej ja w życiu nigdy nie widziałam, no ale mniejsza o szczegóły. Dostałam jeszcze rysunek od Kucina, przed stawiał on Jakub i jego tatę w dość jednoznacznej pozycji, Jakub się wkurzył i go pogniótł.
 -Czemu to zniszczyłeś? - zapytał się go Dawid
 -No bo tam byłem ja.
 -Nie byłeś ty, tylko twoje imię i nazwisko, debilu.
 Nie mogłam się z tego tekstu przestać z dziewczynami śmiać do końca lekcji. A propo następnej lekcji, dostałam nowy rysunek od Dawida, równie głupi co wcześniejszy, no ale cóż, taki jego urok. Narysowały mi rysunki jeszcze Paulina i Doma.
 Po lekcjach przyszłą do mnie Agacia, tłumaczyła mi jak się gra w sherwood, fajnie nam się rozmawiało.
 Dziś mija miesiąc od śmierci Mila, poszłam do niego i zaśpiewałam mu strasznie smutną piosenkę, lubię być tam gdzie on jest pochowany, opowiadanie mu co się u mnie dzieje, jest fajniejsze od pisania notek.

 Nie chce mi się wstawać. No bo po co? I tak na pierwszej lekcji jest w-f, a ja jestem niezdarna i go nie cierpię. No właśnie, nie idę.
 -Martyna wstawaj- budził mnie mój tata krzycząc z kuchni.
 Nie miałam zamiaru się poddawać i pomimo jego usilnych starań nadal udawałam, że śpię.
 W końcu już wiedziałam, że to na marne.
 -Ok, ok, która godzina?
 -7:30, szybko się szykuj do szkoły.
 Szybko się zwinęłam, chociaż na złość wszystko przeciągałam. W końcu byłam już przygotowana, miałam na sobie czarne leginsy, czarno białą mini, bluzkę która całkowicie zasłoniła fioletowa bluza, pasek z ćwiekami, różowa arafatkę i pod jej kolor kokardkę na włosach. Kiedy wychodziłam uznałam, że najlepiej do tego będą pasowały moje wysokie czarne trampki.
 Zdążyłam na drugą lekcje. W-f był w siłowni, nie chciało mi się przebrać więc siedziałam i uczyłam się geografii w między czasie spoglądają na tańczące na przeciw mnie koleżanki, Karolinę i Dominikę, nawet nie zauważyłam kiedy podeszła do mnie Agacia.
 -Ej, no Mimi!
 -Ach..no...sory... mów, mów.
 -O czym rozmawiałaś wczoraj z Kajusią?
 -A no tak zadzwoniłam do niej bo bardzo ciekawiło mnie jaka jest.
 -O czym rozmawiałyście?
 -Zapytałam jej jak się poznałyście i jak doszło do tego, że dowiedziała się o tym,że ja i ty jesteśmy przyjaciółkami itp.
 -Aaa, to spoko, bo z nią rozmawiałam.
 -Wiesz co mnie czasem dziwi?
 -Nie ale możesz powiedzieć.
 -To, że osoba która mieszka na drugim końcu polski wie o istnieniu Mimi i do tego jest jej fanką, chyba wiesz o co mi chodzi?
 -No nie do końca.
 -Chodzi o to, że ja mam swój świat, swoją rutynę swoich znajomych, swoje otoczenie i jakoś do mojego życia, przeciętnej dziewczyny bez jakiegoś większego talentu, to po prostu logicznie nie pasuje. Zadziwia mnie tez fakt, że ktokolwiek mógłby mnie tak bardzo lubić, jestem jak każdy, nie jestem nikim nad zwyczajnym, denerwuje mnie kiedy spotykam ludzi którzy wiedzą o mnie dużo, pf, nazywają się nawet moimi fanami a ja nie mam pojęcia nawet jak mają na imię!
 -heh, rozumiem cię Mimi.
 Reszta lekcji nie była jednak obfita w moje filozofowania. Jak zwykle, lekcja po lekcji, 45 minut wlokące się z szybkością ślimaka na pionowej desce wspinającego się ku górze. Na przerwach tez jakoś nie miałam ochoty chodzić, denerwowali mnie ludzie który chcieli na siebie zwrócić moją uwagę. Spędzałam je więc siedząc z koleżankami przy klasie.
 Kiedy spędzałam tak już kolejną z przerw podszedł do mnie kolega i podał mi rysunek. Była to śliczna kicia, wyglądem przypominająca hello kitty, a wokoło niej było pełno podpisów od osób z klasy III f . Chwilkę później rysunek był obiektem zachwytu w rekach moich koleżanek. Niestety zabrali go chłopacy i pojawił się na nim wielki napisany markerem tekst "III F TO CIOTY!".
 Myślałam, że za chwilkę nie wytrzymam i zrobię osobie która to napisała krzywdę, ale opanowałam się zabrałam rysunek i poszłam szukać dziewczyn z III f, powiedziałam im to i wróciłam do mojej klasy na język Polski.
 Zaraz potem był już koniec lekcji. w szatni dziewczyny pozwoliły mi jakoś poprawić ten rysunek aby nie było widać tego głupiego napisu.
 W domu, kiedy już wróciłam zajęłam się wgrywaniem wszystkich filmów jakie miałam na yt i sprzątanie.

 -Mimi!
 -Przepraszam...
 Stały przede mną Dominika z Pauliną, widocznie zezłoszczone.
 -Nie mogłam przyjść wcześniej, byłam zajęta, przepraszam.
 -Ok, ok chodź do Loli.
 Dużo u niej w domu się zmieniło, na początku czułam się jak nie u niej.
 -Dobra czekajcie, muszę się ubrać.
 -Ej, Olka, ale umówiłyśmy się z dziewczynami, ze przychodzimy na obcasach, ładnie umalowane.
 -Ferb! Dopiero mi to powiedziałaś? Nie mam na sobie ani grama make-up'u i skejty.
 -Nie miałam tyle kasy na koncie.
 Umalowałam się u Loli, czarna kredka i tusz do rzęs, nie lubię z nim przesadzać. Olka ubrała swoje lakierki na obcasie i wyszłyśmy do mojej babci.
 -No to sprawa wygląda tak - tłumaczyłam jej - tata nie zdążył mi zostawić pieniędzy zanim wyszedł do pracy i nie mam za co kupić prezent Agaci, pożyczysz mi 15 zł?
 Dziś chyba na złość mam okropnego pecha, ponieważ moja babcia miała tylko 50 zł, jej sąsiadki nie miały rozmienić, a do tego była godzina 15:34, a urodziny zaczynały się o 15:30.
 Przeszłyśmy się, ja, Ferb i Lola z moją babcią do sklepu rozmienić pieniądze, i po około 10 minutach miałyśmy już pieniądze.
 Kiedy dziewczyny poszły do pizzeri, ja z przyjaciółkami poszłyśmy do drogerii kupić jej prezenty.
 Spodobały się jej prezenty(wkurzyła się na kondomy, ale to już inna historia). Było nas dziewięć, więc 3 pizze. Ja jadłam na spółkę z Lolą i Agacią margaritte. Kiedy się najadłyśmy wyszłyśmy na zamek.
 -Co wy tam robicie?
 -No nie patrzcie!
 -Nie to nie, mnie to nie obchodzi, nara - powiedziałam i poszłam z Agacią w stronę bramy.
 Stałyśmy tam sobie i zastanawiałyśmy się co one tam robią.
 -Ej, co ma taki zapach? - Zapytała Agata.
 -To pewnie one.
 I chwilkę potem nie mogłyśmy przestać się śmiać.
 Jak się potem okazało to co robiły moje koleżanki to próbowały doprowadzić do stanu używalności zimne ognie.
 Chwilkę po ich zapaleniu przeszłyśmy się na spacer do miasta.
 Przyszłyśmy do mojego ogrodu i tam grałyśmy w błyszczyk, grę zbliżoną do tak zwanej butelki, ale w dziewczęcej wersji. Nadmuchałyśmy kondomy i wyszłyśmy z nimi do Lidla, Agacia kupiła nam lody.
 Zamieniłam się z Lolą butami ponieważ ona nie była w stanie więcej wytrzymać w swoich lakierkach, dałam jej moje skejty i zaniosłam prezenty Agaci do mojego domu ponieważ nie chciało nam się chodzić z nimi po całym mieście.
 Szybko to minęło i wszyscy się rozeszli, a ja odprowadziłam Lolę na Parkowe i oglądałam z nią na jej laptopie zdjęcia. Jejku jakie ze mnie było śliczne dziecko, a uważałam się za nieładną. Jaka ja byłam głupia.
 Fajnie czasem sobie szczerze pogadać z Olką, dawno tego nie robiłyśmy.

 Nie mam laptopa więc i fotek nie ma xd

 Sytuacja z dziś
 Wchodzę do toalety aby umyć ręce bo opaskudziłam je deserem.
 -Iiiiiii...hihii
 Patrze za siebie a stoi tam grupa dziewczynek, tak w wieku 11-12 lat i chichrając się patrząc na mnie kontem oka.
 -Yyyyyyy... ogarnijcie się o co wam chodzi?
 -Nic, nic.
 Wyszłam wkurzona i zatrzymałam się pod drzwiami aby dotarło do mnie o co chodzi. Usłyszałam to co one mówią.
 -To była Mimi!
 -Nie no co ty!
 -Dembińska po 1 jest blondynką a po 2 jest ładniejsza.
 -Głupia jesteś, była ubrana jak emo i strasznie ją przypominała!
 -Yhy, no może, ale Martyna przecież nie byłaby taka niska...
 Dalej nie chciało mi się już słuchać, wracać do nich nie miało by sensu, niech się po kłopotają, a wysłuchiwać oczywistych dla mnie faktów też nie było fajnie.

 Tak wiec jeśli to czytacie, zachowałyście się jak idiotki, wystarczyło się zapytać mnie o imię a nie stawiać mnie w nieprzyjemniej sytuacji i później zastanawiać się czy to byłam ja, czy nie. A i przecież nie jestem nikim niezwyczajnym.

  -Yyyy... - powiedziałam sama do siebie po przyjściu do szkoły.

 -Yay, mamo!
 -Hm?
 -Idę na górę.
 Przyszłam na górę do mojej kuzynki, po czym Mariola zaprosiła mnie do nich (u niej była jeszcze kuzynka Sylwia) na kolejną noc.
 Niestety za ciasno było by nam w jej łóżku więc z Sylwią przyniosłyśmy moje łóżko (oprócz metalowej ramy łóżka), materac, 5 poduszek, koc, prześcieradło, cienka kołdra która służy mi jako 3 prześcieradło i kołdrę którą się przykrywam. Co do spania jestem strasznie wymagająca, nawet jak koc pod prześcieradłem ma jakąś fałdę to nie zasnę.

 Z rana poszłyśmy na zakupy do Lidla.
 -Ej, to co kupić do picia.
 -Ja chce lemoniadę.
 Stoimy przy stoisku z kartonami z takimi samymi nadrukami i zastanawiamy się które wsiąść Ice tee czy Eistee ponieważ tak były kartony tak podpisane.
 -No to ajsti czy eiceti?
 -Nie wiem.
 Następne piec minut uzgadniamy które wsiąść, a ludzie się na nas gapia jak na idotki.
 -Yo, Mariola weź to ajsti (ice tee) i będzie gites.
 -Ok.
 -Ej, chwilka... odwróć opakowanie...
 -Hahahahahah- zaczęłyśmy się razem śmiać na cały sklep.
 Z jednej strony było napisane po angielsku, a z drugiej po niemiecku, a my zastanawiałyśmy się które z nich kupić.
 Kiedy wracałyśmy ze sklepu i jak wróciłyśmy nabijałyśmy się z tego.
 Sylwia zasnęła bardzo wcześnie, ja z Mariolą dopiero o 5 nad ranem, bo bałyśmy się burzy. Spałyśmy na moim materacu i rozmawiałyśmy o wszystkim.
 -Mariola, nie zasypiaj jedziemy do Malborka.
 -Co?!
 -Z rana chce jechać do Malborka.
 -Po co ci?
 -Bo mnie ząb boli.
 -Pojebało cię idź spać.
 -Wstawaj napijemy się wody...
 -Śpij.
 No a jednak zasnęłam, z rana wszyscy mieli bekę z mojego pomysłu.
 Południe spędziłam z kuzynostwem w salonie.
 -Ej, Martyna w skrzynce są dla ciebie znów listy.
 -Ile?
 -Trzy.
 -Nie dam się nabrać. Chcesz abym poszła sprawdzić, a potem mieć się z czego nabijać.
 -Oj idź, nie kłamie.
 -Ok.
 Kuzyn miał rację, dostałam 3 listy od fanów. Nie długo napisze notkę od kogo dostałem jakie listy, ale nieczęsto ostatnio ma dostęp do neta i nie piszę.
 Gdy ciocia wróciła z pracy wysłała nas do sklepu po paprykę. W zadnym nie było. przeszłyśmy po wszystkich sklepach z naszego osiedla, dopiero na różanym znalazłyśmy.
 Skorzystałam na chwilkę z laptopa i już całkowicie opuścił mnie humor jaki nabyłam w ciągu całego dnia.
 -Co się stało? - Zapytała Sylwia.
 -Nic, to znaczy... Przeprosiłam kurwa, chce mieć spokój, chciałam się pogodzić, czemu nie mogę mieć tej zasranej zgody... ale teraz to ona może się dla mnie jebać... nie będę przepraszać więcej kogoś kto chociaż wyszłam z ręką na zgodę, cały czas mnie prowokuje i obraża... Mam dosyć!
 -Martyna, wszystko będzie ok.
 -Nie będzie. Idę sobie umrzeć... ej odsuń się, nie tam chce odegrać scenę podniosłego umierania no.
 -Acha,
 -No to zepsułaś nastrój. Teraz musisz umierać ze mną.
 *Umieramy*
 -Ała!
 -Co?
 -Uderzyłam się. hahahah
 -Wiesz co?! Już nigdy nie mam zamiaru z tobą umierać.
Wieczorem byłam tak zaspana, że zasnęłam w ciuchach na nie pościelonym łóżku. Obudziłam się przez Marka który chodził po pokoju.
 Kiedy zdejmowałam z siebie biżuterię myślałam, że chyba nie skończę tyle tego było.
 Mariola potem idąc wyłączyć komputer ustała na gwoździa który z znikąd znalazł się na podłodze.
 -Ała! Ja chyba rodzę~!
 -Nie umieraj.
 -Nie umieram, przynieś mi coś.
 -Ej, no ja sobie, jak umrzesz nie poradzę, no weź... aha... Co mam przynieść?!
 -Ręczniki papierowe z kuchni.
 -Ok... Nie ma.
 -Za mikrofalą!
 -Ok, patrze, nie ma.
 -Do łazienki po papier!
 -Ok, jasne... Ups, przepraszam... Nie ma... - Zastałam Sylwie w łazience i wróciłam do Marioli która w ręce trzymała ręczni papierowe, których wszędzie szukałam.
  Przyszła do nas zaskoczona Sylwia. Wytłumaczyłam jej całą kolej rzeczy i ze zdziwieniem dodałam.
 -Chociaż krew się leje ona i tak pisze sms'y.
 I znów beka.
 Nie pamiętam kiedy zasnęłam.
 Z rana Sylwia wróciła do swojego domu, a ja z Mariola wyniosłyśmy moje łóżko do mojego pokoju.
 Nic ciekawego się dalej nie działo.

Stare na mieście, z zaskoczenia, nie mam co dodawać.

 -Martyna, chyba lepiej będzie to pasowało tam.
 - Nie lepiej nad rysunkiem Kefirka?
 -Ok, ale chyba nie dosięgniesz..
 Siedzę w moim pokoju z kuzynką Mariolą i przyklejamy do ściany rysunki które dostałam od mojej fanki Niki, są bardziej niż prze, prze śliczne dostałam pierwszego Gloomy beara, Dee skelanimals i mój portret. bardzo mi sie one podobają, w szczególności skelanimals.
 Właśnie skończyłyśmy je przyklejać i jesteśmy zadowolone z wyników.
 -Jest szef?!
 Przez chwile siedziałam zamurowana widokiem mężczyzny który znikąd pojawił się w moim pokoju, a usłyszała bym gdyby ktoś szedł po domu, a co dopiero otwierał drzwi.
 -Ty idioto, nie wychowany człowieku, debilu, zjebie, matka nie nauczyła że się PUKA zanim wejdzie się do czyjegoś domu, ani nie wchodzi się na palcach i nie straszy dzieci?! MA PAN NATYCHMIAST WYJŚĆ Z MOJEGO POKOJU, YM, Z MOJEGO DOMU BO NIE RĘCZĘ ZA SIEBIE!!
 -A gdzie szef?!
 -Kurwa na pewno nie tutaj, MAAAAAAAAAAAMOOO! Jakiś menel się do mnie przyczepił i nie chce wyjść z mojego pokoju!
 Przyszła moja mama i siłą wygoniła faceta z naszego domu, który jeszcze przy wyjściu zapytał się czy mamy pożyczyć 5 zeta. Oczywiście szef o którego się pytał to mój tata.
 -Martyna...
 -Co?
 -Powiedz że mi się to nie wydawało.
 -Nie wydawało ci sie. Powiedz, że mi się to nie wydawało.
 -Jak mi sie nie wydawało to ci też nie.
 -Acha.
 Siedziałyśmy takie zamurowane przez następne 5 minut, dopóki zdałyśmy sobie sprawę, że musimy wywietrzyć pokój bo człowiek zostawił w nim okropną woń.
  Chwile potem rysowałyśmy plakat skelanimals który chce przywiesić na szafę, zajęło nam to około 40 minut, ale potem wyczerpał się marker wiec siedziałyśmy i rozmawiałyśmy.
 -Dziewczyny jedziecie na biwak?
 -Na jaki biwak tato?
 -Jedziemy, całą rodziną
 -Mariola tez jedzie?
 -Zapytajcie się wujka Bogdana, a jak chcecie możecie jechać razem w naszym samochodzie.
 -Extra.
 Pobiegłyśmy na górę naszego domu i zaczęłyśmy sie wypytywać o wszystkie szczegóły, wróciłyśmy do mojego pokoju i grałyśmy w ice tower na nk.
 Chwile potem Mariola poszła się spakować do swojego pokoju, a a zostałam i po raz milionowy czytałam list który dostałam.
 -Jedziemy!
 -Chwila, muszę sie spakować i napisać na blogu, że mnie nie będzie.
 Szybko włożyłam do plecaka rzeczy na ślepo, postanowiłam nie pisać na blogu o wyjeździe mojej całej rodziny i że cały dom zostaje pusty bo uznałam, że to nie odpowiedzialne.
 Gdy dojechaliśmy na miejsce było tam już ciemno i w nocy rozkładaliśmy namioty.
 Okazało się, że kilka osób zrezygnowało i na biwaku jesteśmy tylko, ja, moi rodzice, Mariola, wujek Bogdan, mój kuzyn Marek i Milo. Wujek i Marek spali w 3 osobowym namiocie, moi rodzice z Milem w 6 osobowym dużym namiocie, a ja z Mariolą w 2 osobowym namiocie na szczycie górki gdzie kazał nam się rozstawić Marek.
 -Mariola, ja spadam.
 -Ja też.
 -Tu jest gorzej niż na ślizgawce w McDonaldzie.
 -Mimi, czemu materac sie rozpompował.
 -Odpowiedź a jesteśmy za cieżkie, odpowiedź b ma dziurę, odpowiedź c leżymy pod kątem.
 -No to c.
 -Ja już nie leże na śpiworach.
 -Ja też nie.
 -Stawiam, że śpimy pod kątem 50 stopni.
 -40
 -47
 -42
 -45
 -No tak 45 i pół.
 -Marek, kochaaaaaaaaamy cię!
 -Tak, strasznie cię kochaaaaaaaaaaaaaamy, jesteś naszym miszczem.
 -Normalnie założymy sektę Marka.
 -Ta, coś w stylu radio Maryja? Radio Marek!
 -Marek zawsze ci dobrze doradzi!
 Po około godzinie disowania Marka zauważyłyśmy, że po pierwsze - wszystkie śpiwory, moja kołderka, materac, poduszki, nasze buty spadły na część namiotu położoną niżej, po drugie - wejście do namiotu pod wpływem ciężaru tych rzeczy się otworzyło i wszystkie te rzeczy znalazły się na dworze, po trzecie -namiot stał pod takim kątem, że woda zamiast z niego spływać, a była burza, to po prostu do niego wpływała, po 4- pomimo tego, że cały czas wdrapywałyśmy się do góry i leżałyśmy na ziemi to same zjeżdżałyśmy.
 -Chodź do samochodu.
 -Nieee, co wolisz, opowiadać wnukom, ze spałaś w samochodzie czy o tym, że pływałaś w namiocie z którego wszystko wyleciało i nic nie było takie jak powinno?
 -To drugie, ale i tak wybieram to pierwsze.
 -Dziewczyny, zmieścicie zmieścicie sie u nas w przedsionku, chodźcie.
 -OK!
 Już na boso przybiegłyśmy do namiotu moich rodziców, bo nasze buty były całe mokre.
 To było, aż dziwne jak to o ile było nam lepiej w przedsionku namiotu, który (przedsionek) nie był wcale ocieplony, leżała na nim prowizoryczna podłoga nie połączona z bokami, przed deszczem chronił nas tylko tropik z pod którego wiał wiatr ponieważ były przerwy miedzy nim a ziemią. A namiot który podobno miał być stokroć lepszy doprowadzał nas do depresji. Moi rodzice dali nam śpiwór na którym się położyłyśmy  aby nie było nam twardo pod tyłkami.





Szkoda, że już w domu :<

 Yea :D
 Wakacje ;3
 Z natury ich nie cierpię, nie mam co robić, na drugie mają - rutyna, nie mam o czym pisać, nic się u mnie nie dzieje.
 Idę sobie farbnąć włosy na róż, hah i ściąć grzywkę, ta na bok mi się znudziła już i chce mieć loki :D I będę jeszcze bardziej nienormalna i niepowtarzalna niż teraz jestem, ech, nie da się XD
 Yeye, ostatnio mam faze na styl sweet lolita, jest boski, takie oryginalny i słodki, chociaż ja tam wole bardziej ostre klimaty(scene), to jest prze cudne, takie oryginalne ;3 Ale w Polsce się nie przyjmie, to za bardzo debilne społeczeństwo gdzie każdy musi mieć na sobie szary sweterek + bluza + dżinsy, bo inaczej jest uznawany za dziwaka. Wiem, że zostanę za to skrytykowana, ale mnie to jebie, bo ja nie boję się wyrażać własnego zdania i nie będę nikogo okłamywać i go nie zmienię.

 Obudziłam się dzięki mojemu nadpobudliwemu psu który biegała po moim całym łóżku. Włączyłam laptopa i poszłam spać dalej. Powróciłam do stanu trzeźwości umysłowej dopiero kiedy piłam mleko podane mi przez tatę. Spojrzałam na plan i się spakowałam, postanowiłam jednak poświęcić troszkę czasu na czytanie blogów koleżanek, zmęczyło mnie to więc poszłam spać. Obudziłam się o 8:30, a miałam do szkoły na 8, szybko się ubrałam, spakowałam, uczesałam, zjadłam kęsa pączka, umyłam zęby i o 8:50 wyszłam do szkoły na godzinę 8:55.
 -Przepraszam panią która godzina? - zapytałam się szkolnej sprzątaczki
 -Teraz? Dokładnie 9:05.
 -Dziękuję.
 Postanowiłam przyjść na następną lekcje bo nie cierpię się spóźniać, a spóźnienie o 10 minut to już przesada. Wróciłam się w stronę domu, niestety szkolna bramka była zamknięta, więc przeskoczyłam przez płot.
 -Martyna...
 -Ajć.
 Tak, byc nakrytym przez własnego wychowawce kiedy się przeskakuje przez szkolny płot w czasie kiedy powinno się być na lekcji. Brawo Mimi.
 -Gdzie idziesz?
 -A tak sobie na mały spacerek w stronę domu...
 -Na matematykę się nie poszło, zaspało się?
 -No, to obciach przyjść z takim spóźnieniem, ale na następną lekcje przyjdę.
 -Na ile procent?
 -Na 100%.
 -Ile to 100% razy 200%?
 -No 2000%?
 -Ile masz z matematyki?
 -Nooo... Ajć... Mam...
 -Nooo?
 -No 2, ale to przez to że mam dużo 0 -W mojej szkole są oceny od 0-6 nie od 1-6
 -To nie powinnaś byc na lekcji?
 -Nie, bo za każdy sprawdzian zawsze mam 6 bo wszystko rozumiem.
 -To idź.
 -No, ale?
 -Oj, idź bo na następną lekcje nie przyjdziesz.
 -E, a muszę znów to przeskakiwać? Bo znając życie się glebne.
 -Nie, otworzę ci.
 Ta, jakiego ja mam fajnego wychowawce. Na matematykę się łącznie spóźniłam 20 minut, ale mniejsza o to.
 Na lekcjach właściwie się nic nie działo.

 Ok, sory że nie pisałam ale nie mam komputera i muszę sobie jakoś radzić.
 Opowiem w skrócie poniedziałek.
 Przyniosłam do szkoły Milo i ogółem podnieta *.* dziewczyny robiły mu fotki i sobie wysyłały te ładniejsze. Potem poszłam z nim w stronę miasta i przy okazji zaczepiły mnie przy gimnazjum dziewczyny z którymi byłam w pokoju na wycieczce i go głaskały. Potem Karolina pokazała pieska swoim rodzicom którzy też się nim zachwycali. Karolina nalegała aby pokazać go jej babci więc tam poszłyśmy i przy okazji następne osoby nas zaczepiały aby pogłaskać Mila. Potem poszłam do mojej babci. Następnie do domu. Około szesnastej wyszłam z nim do Pauliny, ale je nie było. Zastałam jej siostrę (na szczeście bo zapomniałam gdzie Paulina mieszka) która troszkę go potrzymała i pokazała tacie i bratu, hm bo jak to się tym słodziakiem nie podniecać. Jak wyszłam napadła mnie grupka dzieci które chyba pierwszy raz w życiu widziały mini jorka i nie mogły się nim nacieszyć, dałam im na ręce go aby sie dzieci ucieszyły. Potem przeszłam się do Loli, ale jej nie było to do Musli i oczywiście następne dzieci chciały pieska a potem mnie wyzywały od bogatych jak się zapytały o jego cenę. Trochę mnie to wkurzyło, ale co wiedzą takie dzieci których szczytem oszczędności jest 5 zł. Z Musli chodziłyśmy po osiedlach puki nie rozpętała się burza. Poszłam do Nikoli która tez ma małego pieska i bawiliśmy sie z obydwoma w jej ogrodzie, tyle że jej suczka ma jakieś adhd a mój piesek był przerażony na jej widok i chował się za mną.

Dziś poszłam do szkoły tylko na jedną lekcje, historię. Cały dzień spałam z Milo, bo się źle czułam. Po południu moja mama wyszła z nim na dwór i uszkodził sobie łapkę, przeraźliwie płakał i piszczał tak mi było go szkoda że sama sie popłakałam na jego widok, nie mógł chodzić i się wywracał. Wzięłam go na ręce i pobiegłam z nim do weterynarza, ale niestety go nie było. Więc musiałam wrócić. Nie dawał rady utrzymać się z chorą przednią łapką i nie może chodzić. Wieczorem zabrałam go do ogrodu aby rozruszał sobie tą łapkę i po pół godziny już tylko trochę kaczo chodził, ale poza tym nawet biegał. Troszkę ma problemy z tą łapką, ale na pewno sie wyleczy, mi tam to nie będzie przeszkadzać bo jest leciutki i cały czas go noszę, a liczy się charakter a nie wygląd, a mój Milo jest prze milutki.

 Zamykam oczy. Zastanawiam się nad sensem mojego istnienia. Czy jestem tu, bo jestem? A może dla moich przyjaciół? Czy po prostu dlatego że świat sobie zażartował? Jeśli tak to nie śmiesznie. Myślę nad sensem życia. Czyżby jest po to aby coś się działo w tej nieskończonej przestrzeni kosmicznej? W takim razie czym ono jest? Samotną roślinką na łące? Ogromną gwiazdą dającą życie innym? Małym bezbronnym pajączkiem? Nie jestem w stanie odpowiedzieć, ale mam zamiar poznać odpowiedź.
 -Emo w podstawówce była jeszcze fajna
 -Jak to?
 -Normalnie się ubierała i nie była wielce wegetarianką.
 -Dzisiaj na obiedzie...
 Tak, zostałam mimowolnie oderwana od moich myśli przez koleżanki które zapomniały o mojej obecności.
 -Ta! Miło to się mnie obgaduje! No proszę bardzo, chętnie posłucham. A to co ja jem a czego nie to zostawcie dla mnie bo to moja sprawa co będę wkładać do ust, a i wege jestem już od zawsze. Nara.
 Podeszłam do lustra w suszarni i spojrzałam sobie prosto w oczy. Co zobaczyłam? Zagubioną kruchą dziewczynkę, siedzącą w kącie i przytulającą mocno do siebie misia łkając w jego futerko. Dziewczynka mimo otaczającej ją zewsząd ciemności nazywanej przez dorosłych światem, stawia temu czoła, nie ma zamiaru się poddać. Dusi w sobie fakt że jest samotna i nikt jej nie rozumie, wie, że daleko ale są osoby które są dla niej wszystkim, a ona dla nich wzorem. Nie ma możliwości się poddać. Jest inna od ludzi takich samych. Nikt nie patrzy na nią jak na człowieka, ale jak na news. Powracam do rzeczywistości. Widzę tą sama dziewczynę, tylko że jedyne co rzuca się w oczy to odrosty których nie farbuje od poprzedniego roku bo nie ma na to kasy i brak jakichkolwiek uczuć. Chowa je przed innymi, boi się.
 -Nie przejmuj się, one chcą abyś się popłakała.
 -Wiem, ale mnie to nie rusza. Przyzwyczaiłam się.
 Em. Chwileczkę, co ja tu robię?
 Przyjechałam na wycieczkę szkolną. Jestem jedyną dziewczyną z mojej klasy która pojechała na obóz przetrwania do Garczyna. Na moje nieszczęście wylądowałam w jednym 6 osobowym domku w siódemkę z koleżankami z podstawówki, może było by jeszcze ok, ale one są ze sobą bff i to takie vipy, a ja tam im tylko przeszkadzam.
 Pierwszego dnia się przestawaliśmy i kręciliśmy z kijem, wszyscy się wywalali. Cały dzień okropnie padał deszcz więc kiedy poszliśmy do małpiego gaju podarłam swój płaszcz (ala worek na śmieci) przeciwdeszczowy. O 2 w nocy poszłam spać, przy okazji dowiedziały się, że boje się ciemności, spać przy oknie i szaf. Wykorzystały to następnego dnia.
 Weszłam do mojego pokoju i zdziwiłam się ilością osób jaka tam była. Iga wygadał wszystkim że się boje szaf.
 -Martyna nie masz się czego bać.
 -Co cię to obchodzi?
 -Oj a co takiego strasznego w tej szafie.
 -Yo, nic.
 -Boisz się?
 -Nie.
 -Ta na pewno, to pokaż.
 Nie chcąc się wygłupić przed taką ilością osób podeszłam do szafy wmawiając sobie że nic mi z niej nie wyskoczy i ze szafy nie są straszne. Otworzyłam.
 -BU!
 Tak się wystraszyłam że krzyknęłam i odskoczyłam/podbiegłam do tyłu wpadając na stół, ze stołu na krzesło i na podłogę wpadając na ramę łóżka cały czas będąc w szoku.
 -hahahaha -wszyscy zaczęli się śmiać.
 -Tomasiak zabije cię, hahaha.
 -Wiesz jak się przestraszyłem jak zobaczyłem twoją reakcje? Myślałem że się przestraszysz czy coś a ty prawie się zabiłaś.
 Przez następne pół godziny nikt nie dał rady przestać się ze mnie śmiać.
 Potem mieliśmy różne ciekawe zadania, typu zmieścić się na 1m kwadratowym powierzchni w 27 osób, razem uformować linę w dany kształt z zawiązanymi oczami nie puszczając jej itd.
 Muszę przyznać, że obiady, śniadania i kolacje były tam okropne. Do tego ja miałam z nimi kłopot bo jestem wege, wiec oczywiście moje koleżanki musiały ze mnie z tego powodu kpić.
 Pod koniec dnia były podchody, byłam w pierwszej grupie.
 Zasnęłam dopiero o 3 w nocy, a tak w ogóle to nie wiem czy to był sen bo byłam świadoma co się wokół mnie dzieje i co robię, ale jednak spałam a do tego sama decydowałam o tym o czym śnię.
 Trzeciego dnia posprzątałam wszystko co moje do plecaka i torebki, pościeliłam wszystko i ogarnęłam pokój. Po południu domek numer 1 w którym przebywałam wyglądał jakby nas tam wcale nie było, zostało tylko kilka podpisów na ścianie, naszym ostatnim zadaniem była 15m wspinaczka po samej siatce, na początku zaczęłam narzekać do naszego opiekuna ze mam straszny lęk wysokości i ledwo na 3 metry wejdę, no ale weszłam a gdy byłam juz powyżej 10 metrów zaczęli sie zakładać o to czy wejdę wyżej czy nie, weszłam na sam szczyt, ale myślałam ze zemdleję jak spojrzałam w dół. nie wiem co chłopakom potem odbiło ale do pierwszych 2 liter swojego imienia dodawali cząstkę 'mimi ' i śmieszne wyrazy wychodziły.
 Szczerze mówiąc nie miałam tam łatwo, dziewczyny nie tolerowały we mnie tego że się ładnie ubierałam "to jest obóz przetrwania", no super ale to nie znaczy że mam wyglądać jak obdartus, zabrałam stare ciuchy więc nie kumam o co mają wąty, no nawet czepiały się o piżamę, bo one pozabierały jakieś dresy i stare piżamy a ja taką śliczną koszulę nocną w panterkę. No fakt może przesadziłam z ilością opasek, bandamek, koralików, pieszczoch i spinek, ale one są dla mnie jak powietrze i w końcu w niczym nie przeszkadzają, a strój bez dodatków jest taki pusty. Do tego nie tolerowały mojego wegetarianizmu, więc krótko mówiąc byłam tam odrzucona.
 Smutno mi było. Nie potrafiłam się odnaleźć.

 Dziś napisze bo nie starczyło mi czasu wczoraj przez czytanie demotywatorów *gleba*
 Obudziłam się o 7.30 i wyszłam do szkoły na 8.00 na lekcje zajęć artystycznych plastycznych.
 Pan sprawdzał czy zaliczyć nam zajęcia. W końcu doszedł do ostatniego numeru.
 -Martyna, początkowo miałem o tobie inne zdanie, ale takim zachowaniem daleko nie zajdziesz.
 -Wiem.
 -No widocznie ci na mojej opinie nie zależy, jak będziesz tak sie zachowywać daleko w życiu nie zajdziesz.
 Ta, super to jak daleko zaszłam wystarcza mi. Dalej nie potrzebuje i tak jestem już daleko. No ale o czym ja mówię, skoro pan ma do mnie pretensje o to że nie przynoszę rysunków.
 Tego samego dnia oddałam panu mój pierwszy rysunek i dostałam za niego 6 ^-^
 Jak lekcja sie skończyła poszłam do domu i komentowałam blogi znajomych.
 Wróciłam na wf, a dokładniej były wtedy zajęcia z niemieckiego na których było co najmniej śmiesznie.
  Potem na lekcji matematyki znów nudy. Na przerwie Pobiegłam z Musli do Lidla po lody dla nas i Pauliny i czekoladę dla niej na przeprosiny. Mi i Paulinie kupiłam lody z hello kitty, a musi kupiła sobie rożka, znalazłyśmy Paulinę w klasie od religii i zostałyśmy już tam do końca przerwy, tylko ze chłopacy tam wchodzili nieproszeni, a my wtedy udawałyśmy ze rozmawiamy o damskich sprawach i się ich wypytywałyśmy kiedy ostatnio mieli okres, jakich podpasek ozywają, jaką miseczkę stanika noszą itd.
 Na religii nie robiliśmy nic ciekawego, po niej był niemiecki na którym Rodzynka sie popłakała a ja ja pocieszałam. Po tej lekcji poszłam do domu.
 Iza jakaś dziwna się zrobiła wyżywa na mnie swoją złość i jest taka opryskliwa.
 Po szkole przyjechały do mnie na rolkach Musli z Pauliną, niestety nie posiadam rolek wiec wyszłam w tenisówkach. Poszłyśmy na plac zabaw pod moim osiedlem i rozmawiałyśmy siedząc pół godziny na mostku.
 Dziewczyny zdecydowały się zdjąć rolki więc Musli poszła do domu je zmienić, a ja poszłam do Pauliny gdzie dała mi takiego pysznego loda. Kiedy przyszła musli poszłyśmy na plac zabaw który mieści się w centrum jej, hm jak to nazwać, bloku? no w każdym razie ram jest taka mała karuzela dla małych dzieci i ja na niej się kręciłam z Pauliną, a potem sama. To ze się kręci to najmniejszy problem gorsza jest siła odśrodkowa jak jest takie drążek na środku to nie byłam na tyle silna by się do niego zbliżyć jak się kręciło. Potem jak wstałam to nie mogłam utrzymać równowagi i sie tak po prostu wywaliłam.
 Wróciłyśmy do mnie na chwilę bo chciałam się przebrać. Paulina poszła do domu, a ja z musi rozmawiałyśmy jeszcze troszkę w mojej szklarni. Fajnie było :)

 Kiedy się obudziłam było tak jasno, że myślałam iż już dawno jest spóźniona do szkoły. Okazało się że była dopiero 5-6 godzina. Ubrałam się, wypiłam kubek mleka wysłuchując narzekań taty ze za mało jem, umyłam zęby i się spakowałam, włączyłam laptopa porządkując w nim pliki o 8.30 przyszła po mnie kuzynka, uczesała mnie i wyszłyśmy do szkoły.
 Pierwszą miałam matematykę - procenty, proste to.
 Na biologi był sprawdzian z roślin i tkanek, ogółem nie nauczyłam się o paprotnikach, a tak poza tym wszystko wiedziałam podpowiadałam Paulinie jak mogłam ale boje się tej nauczycielki więc za dobrze mi to nie wychodziło.
 Polski - rozmawialiśmy o osobach którzy się poświęcają dla innych i fundacjach.
  Religia była poświęcona rozmowie o księdze pslamów.
 Na następnej lekcji zwiałam z Musli i Lolą do mnie

  Na lekcji geografii rozmawialiśmy z panem na temat powodzi, oj szkoda mi naszej Polski, może to nie wiele ale wysłałam kilka sms'ów na rzecz fundacji. Sztum znajduje się bardzo blisko Wisły, no ale nas nie ma szns zalać ponieważ mieści sie bardzo wysoko, kiedyś moje miasto było wyspą (extra nie?:D), za to ludzi z Piekła już zaczynają ewakuować, przynajmniej u nas Wisła dzieli się na 2 rzeki (Wisłę i Nogat), co i tak nie jest jakieś zbawiające bo u nas w ogóle nie ma wałów.
Na wfie zwiałam z Musli i lolą do lidla bo lody z hello kitty były w promocji za 60 gr. A potem ja i Musli kłóciłyśmy sie z panem o klucz  do przebieralnie bo chciałyśmy po coś iść i pan do nas po niemiecku zaczął mówić żebyśmy puściły a my go nie kumamy wiec się odpłaciłam i chciałam do pana powiedzieć aby puścił po japońsku i mi się pokićkały wyrazy i zamiast powiedzieć リリース powiedziałam ばか co znaczy głupek, idiota, debil itp. Olka w bekę ze mnie i powiedziała panu co to znaczy a ja nie mogłam się przestać śmiać i wytłumaczyłam panu że nie o to chodziło. Potem z Lolą wyzywałyśmy się od różnych po japońsku dla bk i się przekrzykiwałyśmy i gadałyśmy głupoty, potem Lola nazwała pana ロリコン a ja ze śmiechu nie wytrzymałam i mnie bolał brzuch.
 -Proszę pana, a ole wzywa pana od pedofilów.
 -Nieprawda, hahaha
 -Prawda, tez to słyszałam.
 -hahahahahahahota
 A tak wgl to za to ze ja nazwałam pana idotą to mi sie nie dostało bo "blondynki mają łatwiej" hah
 Ta, extra było ;3 W szatni przekrzykiwałam sie z Olką o tym że pisze hantaje w roli głównej z sobą i  Michałem (hahahaha, serio! XD), a ona przekrzykiwała mnie wmawiając całej klasie ze kocham Zdenka.
 Kocham je no (~^.^)~
 W domu pokłóciłam się z mamą więc wyszłam z domu i sie przeszłam do taty. Ale on oglądał horrory, więc się przeszłam na spacer po okolicy. Chciałam ab Dawid wyszedł ale mu sie nie chciało (foch) to sobie sama pochodziłam. A jak wróciłam do taty to była tam już mama. Więc poszłam do babci.
 No to na tyle.
 別れ
Ta, nic nie mam do niej podobnego, poza włosami, które i tak obie mamy utleniane m(_ _)m <-to emotikona.

Hm, dzisiejszy dzień nie był za ciekawy, znów opowiem w skrócie, bo najfajniej się opowiada dni kiedy jest się ze znajomymi, no ale ok.
Dziś w domu się pokłóciłam z mamą o to że rodzice traktują mnie jak taką maskotkę za co mi się dostało więc się popłakałam i wyszłam z domu do altanki (pomijając że w mokrych włosach i bez okularów) gdzie się uspokoiłam i nawet nie miałam ochoty sprzątać więc po prostu się położyłam i zamyśliłam. Cały czas mi było głupio za to że powiedziałam Michałowi ze jest dwulicowy więc do niego poszłam i go przeprosiłam za to, ucieszyłam się że nie gniewał się na mnie.
Wracając do domu znów się popłakałam bez powodu, właściwie to nie wróciłam do domu tylko do altanki gdzie byłam na siebie wściekła za to ze płaczę, a płakałam za to ze byłam na siebie wściekła, zasnęłam tam na jakiś czas a potem weszłam na dach garażu i dalej płakałam, ale już nawet nie miałam żadnego powodu, po prostu, tak było mi dobrze i nie miałam zamiaru przestać. Potem podszedł do mnie kuzyn i mnie zwyczajnie przytulił, nawet nie wiedział jak bardzo tego potrzebowałam i jeszcze bardziej się rozpłakałam, ale zaraz potem przestałam i siedziałam na trawie patrząc jak gra w piłkę z reszta naszych kuzynów, jejku takie tró emo się ze mnie robi, samej siebie mi szkoda, ech stałam się za bardzo wrażliwa ('>.<)
Nie mam co dodawać. Musze w końcu tacie zabrać moją kartę pamięci. Wiem, okropnie wyszłam.

 Obudziłam się dziś zaskoczona porządkiem w moim pokoju, ponieważ zasypiałam w małym nieładzie, dopiero po chwili przypomniałam sobie o tym, że w nocy obudziłam się aby posprzątać (jestem pedantką).
Ubrałam na siebie biało czarna spódniczkę mini,  czarne leginsy, turkusową tunikę, biało czarną bluzkę na zameczek bez rękawów i z dużym dekoltem z tyłu do teko pasek i bransoletka z ćwiekami.
 Wyszłam do szkoły na 8.00 na zajęcia artystyczne gdzie śpiewaliśmy piosenki z miusikali.
 -Mimi, jak fajnie było słychać twój słodki głosik jak śpiewasz
 -Śmiejesz sie ze mnie?
 -Nie, ale jak jest więcej osób na zajęciach to po prostu cie nie słychać i dopiero zauważyłam.
 -Ale nie śpiewam najgorzej prawda?
 -Mi tam się podoba.
 -No to mnie zabiłaś tym tekstem.
 -Nie, zabije cię dopiero tym, ze pan od fizyki właśnie zbiera ćwiczenia i jest sprawdzian.
 -Serio mnie zabiłaś.
 Nie nawidze mojego słodkiego głosu i nie rozumiem jak on może komu kol wiek się podobać, fakt ładnie śpiewam ale mój  głos jest głupi.
 Na fizyce był sprawdzian, fakt. poszedł mi ok, ale otwartych nie umiałam, hah, Olka powypisywała tam takie głupoty że nie mogłam sie przestać brechtać z niej na lekcji (V : siłomierz w niutonach, hahah)
 Ze sprawdzianu z matematyki dostałam 5+ i się zacieszłam.
 Na przerwie pogadałam z Izą na temat moich rzeczy i ona mi wytłumaczyła o co chodzi i przy okazji oddała gumkę z hello kitty.
 Potem przeszłam się na dwór z rodzynką.
 -E Martyna co ty masz sapy do Izy?! -Krzyczała do mnie Agnieszka.
 -Juz nie mam wszystko sobie wyjaśniłyśmy! - wrzeszczałyśmy do siebie przez całe boisko, zawsze sie tak kłócimy że zaraz cała szkoła o tym wie.
 -No ja wiem co innego!
 -Spadaj! Super przyjaciółka która udaje ją tylko dla moich rzeczy!
 -Pierw dajesz rzeczy Izie, ona mi je daje w prezencie a potem chcesz je spowrotem!
 -Dobrze wiesz jak jest i ja też wiem! Myślisz ze sie od niej nie dowiedziałam, że nie chcesz mi oddawać moich rzeczy po to żebym o nich zapomniała a potem uznasz je za swoje?! Jesli na tym polega nasza przyjaźń to ja z tego rezygnuje, takiej przyjaciółki mi nie potrzeba!
 -Mi też!
 -Naaaara, nie mów do mnie!
 No wiec chodziło o to, że Agnieszka wymuszała moje rzeczy od Izabelli i czekała az ja o nich zapomnę i właściwie udawała moją przyjaciółkę tylko dla tych rzeczy. Ja tego po prostu nie rozumiem jak tak można.
 Przy klasie rzuciła we mnie moimi bandamkami i odeszła myśląc ze mnei tym wkurzy, ale ja bym sie bardziej ucieszyła gdyby rzuciła we mnie jeszcze nerdami, leginsami w panterkę, kokardką hk, paskiem itd.
 Na angielskim Michał znów mnie przezywał od kłamczuch a potem miał do mnei waty o to jak siedzę. Ta, miałam na sobie gorset, a w nim to już dokonaniem jest schylenie się. Do tego jest bardzo zdobiony i ma pełno na sobie koralików, i Olka z Musli cały czas mnie acały bo to fane w dotyku jest a ja uciekałam przed nimi.
 Właściwie to dziś nic ciekawego sie nie działo.
Na fotce Agnieszka, oczywiście w moich ciuchach xd

 Ech, co to?
 Obudziłam sie i zobaczyłam wokół mnie bałagan, nie na widzę mieć bałaganu.
 Ale to co dotarło do mnie chwile później było jeszcze bardziej przerażające. Leżałam na moim łóżku w ciuchach, golfie i mojej, chyba najkrótszej i ulubionej mini, moja pościel znajdowała się na podłodze, moskitiera która powinna się zwieszać z sufitu leżała na łóżku. Dopiero po chwili przypomniałam sobie o tym, że zrobiłam taki bałagan z Lolą i Musliqówną- wczoraj. A zasnęłam przy czytaniu książki.
 Ubrałam się chyba tak prosto, ze prościej się nie dało, spakowałam się, umyłam i wyszłam do szkoły.
 -Mimi!!
 -hnm?
 -ZABIJE CIE!
 -O jak miło, heh, ale można szybko i bezboleśnie?
 -dodałaś nasze nagranie na youtube!
 -wiem, nawet narysowałam nasze portrety, fajne nie?
 -masz to natychmiast usunąć!
 -No nie wiem.
 -no weź prosze
 -Jak nagramy drugie to ja usunę pierwsze.
 -Mimi, nie bądź taka.
 -No dobra, nie będę taka chamska, możemy nagrać dwa, albo trzy jak zechcesz.
 -Usuń to no
 -papa...
 Na chemii były znów jakieś nudne tematy których nie rozumiem.
  Godzina wychowawcza -pan nam mówił nasze oceny, mam gorsze niż przypuszczałam.
 Matematyka, dwa sprawdziany, z czego jeden na 100% zawaliłam.
 Przed historią pokłóciłam sie z Lolą o to, że tobiasz nie jest ojcem dziecka Ferba, tylko mamą, bo tatusiowie nie maja długich blond kręconych włosów, a ona poszła do niego się o to zapytać, haha.
 Na historii pani cały czas się wydzierała na Ferba, za to że jej chłopacy dokuczali, ja nie rozumiem tych nauczycieli.
 Polski- rozmawialiśmy o miłości i samotności i o tym, że jedno nie istnieje bez drugiego.
 Muzyka- pan wystawiał oceny na semestr i musiałam zaśpiewać hymn uni europejskiej, pomijając fakt że boli mnie gardło bo się przeziębiłam i nie mogę śpiewać i to że nie pamiętałam tekstu to jest ok dostałam 4.
 Ostatnia lekcja w-f magiczne trio zaliczało serwy, no ja oczywiście na 10 poprawnie odbiłam 1, brawo dla mnie.
 -Nie martw się bedziesz mogła poprawić.
 -Dziękuje... chociaż ... właściwie to już chyba może być tylko gorzej.
 -E, tam gorzej juz się chyba nie da.
 -Ta ale mnie pan pocieszył, ale widać ze pan nie zna moich zdolności, bo u mnie się da.
 -jak miałaś teraz jedno, to jak może być gorzej?
 -Mogę ani razu poprawnie nie odbić, mi nigdy nic nie wychodzi z wfu, zazwsze mam same pały bo poprostu nie umiem lepiej, no ale to nie moja wina, samej siebie mi żal.
 -E tam nie przejmuj sie, uda ci się.
 -Ta chyba w snach.
 Potem pomogłam panu posprzątać boisko i poszłam sie przebrać.
 Po szkole poszłam kupić sobie jakaś nową, ładną bieliznę bo nie będę pół roku chodzić w tej samej i z reszta mi sie już znudziła, poszłam sama, bo z mamą to lepiej nie bo narzeka, na to co wybiorę bo uważa ze mam TYLKO 14 lat i że pewna bielizna nie wypada, kiedy ja po prostu lubię ładną bieliznę najlepiej z mnóstwem koronek na które też cały czas słyszę narzekania, ale to przecież moja sprawa co noszę pod ciuchami i to moje zdanie się liczy bo raczej nie latam nago po ulicy i tylko ja wiem co mam na sobie no nie?
 Odłożyłam zakupy i szybko sie zmyłam do Karolinki bo mam najbliżej.
 Kiedy do niej przyszłam, nie było jej drzwi otworzył mi jej brat Mateusz.
 -Karoliny nie ma, poszła do sklepu.
 -A tak kiedy przyjdzie?
 -Tak za 8 minut.
 -Chyba mi nie odmówisz abym u was na nią zaczekała prawda?
 -Jasne, wchodź.
 -Dzięki, poczekam u niej w pokoju.
 -Chcesz coś do picia?
 -Nom.
 Mateusz przyniósł mi colę do pokoju Karoliny gdzie na nią czekałam.
 Powoli sącząc ja ze szklanki w zamyśleniu przypomniałam sobie o czymś po co miałam go zapytać juz dawno ale zapomniałam. Podeszłam do jego pokoju i sie zapytałam.
 -Ile kosztuje twoja płyta?
 -Hm?
 -Ile byś chciał za płytę ze swoimi piosenkami?
 -Nagram ci za free, tylko kup płytę.
 -Dziękuję, kochany jesteś, a i jeszcze jedno.
 -Co?
 -Chyba nie masz nic przeciwko temu ze zrobiłam ci reklamę na moim blogu?
 -Na blogu to spoko...
 -Czy to go kilka tysięcy osób, jest sławny.
 -...podaj adres.
 -Nie, nie, nie dam.
 -Czemu?
 -Bo nie.
 -No podaj - jejku jak ja nie cierpie gdy ktoś mnie prosi takim słodkim tonem bo nie umiem odmawiać.
 -Nie bo się wstydzę.
 -Czego?
 -Bo ja tam napisałam że jesteś ładny o wgl
 -O, dzięki za komplementy, ale jak nie chcesz podać adresu to spoko.
 Potem rozmawialiśmy o muzyce, opowiedział mi jak nagrywa piosenki, dowiedziałam sie o tym, że ma już kilka tysięcy napisanych piosenek i pokazał mi zeszyty z nimi, ja opowiedziałam mu o tym, że jest porównywany do Biebera z czego oboje sie śmieliśmy, potem powiedziałam mu o tym, że tak jak on zajmuje się muzyką. Powiedział że potrzebował by jakiejś dziewczyny która ładnie śpiewa, ale wg mnie ja mam za dziecinny głos, a do jego piosenek myślę że pasował by bardziej kobiecy wokal. Mogłam nawet posłuchać jego najnowszej piosenki, szczerze to bardzo mi sie podobała.
 Kiedy przyszła Karolina, chyba godzinę przegadałyśmy w jej pokoju, potem przyszedł Bobek jej młodszy brat. Wyszliśmy z nimi grać w jakiegoś pogmatwanego szukanego, którego do teraz nie rozumiem.
 Potem znów rozpadał się deszcz i wolałam wrócić do domu, kiedy już przyszłam byłam cała mokra.

 A tak na marginesie- mam dwa duże kłopoty.
 Ten po 1 - Izabella pożycza ode mnie rzeczy, ok, nie mam nic przeciwko, jest moją przyjaciółką. No ale jak już pożyczy to je komuś daje w prezencie. A jak mam do niej o to pretensje to mówi ze ma słaby charakter i nie potrafi odmawiać i to nie jej wina, mam sie czepiać osób którym to podarowała, no chwila ale istnieje coś takiego jak zasady. A dawanie komuś w prezencie rzeczy od kogoś pożyczonych jest co najmniej nie smaczne, wręcz chore. Ja podeszłam do Agnieszki po moją bandamkę którą Iza jej ponoć pożyczyła, a Agnieszka do mnie z pretensjami ze to jej bo dostała w prezencie od Izy. I co ja mam powiedzieć?! Próbowałam wytłumaczyć, ale wyszłam na idiotkę, może bym się tak nie irytowała, ale nie mam praktycznie już żadnych dodatków, nerdów penie tez już nie odzyskam, został mi tylko jedne pasek z ćwiekami, nawet moją gumkę z hk która na chwile pożyczyła nie oddała.
 Ten po 2 - Tu już sprawa jest bardziej skomplikowana. Ktoś mi się włamał na gg i powypisywał głupoty to Zdenka, sama nie wiem co w każdym razie Rodzynka, nie wiem po co pewnie po to aby mnie wkurzyć, abo go uciszyć bo gadał wciąż o tym samym, aż to było nudne jak mi wytłumaczyła powiedziała mu ze to ja pisałam. No ekstra, teraz on mnie wyzywa od kłamczuch i tych takich. To strasznie przykre i boli, a ja sama nie wiem jak na to reagować bo nie chcę zaszkodzić Rodzynce.
Jesteś niesamowity jeśli doszłeś/aś do tego momentu :) Chyba już nic nie zaszkodzi napisać komentarz prawda? Zrobisz mi tym przyjemność.;3

No wiec miałam dziś niesamowicie ciekawy dzień. Nie opiszę go z dialogami i szczegółami bo po prostu nie mam czasu i przyznam, że nie pamiętam.
Na pierwszej lekcji chemii, właściwie nic ciekawego nie robiliśmy, był trudny temat to ja wolałam uzupełniać ćwiczenia, a potem spisałam zadaną prace od Pauliny, wszyscy na lekcji gadali, a Ferbi obliczała najprostsze przykłady w słupkach i to z błędami i się razem z tego śmiałyśmy, Kasia chyba się w ogóle nie odzywała tylko. Pani wystawiała oceny końcowe i ja mam 3 (jak dla mnie ekstra :D).
Na godzinie wychowawczej znów tylko przekrzykiwanie sie wychowawcy z naszą klasą. Na matematyce zastępstwo.
Na następnym Polskim, za który mieliśmy mieć w-f łaskotałam Lole a ona wrzeszczała do wszystkich że ją rozbiera i gwałcę (hahahah), wybiegłyśmy na lekcji ze szkoły bo na podwórku było fajniej i pan nawet nie zauważył.
Mi, musliq i Olce się popieprzyło bo w planie mam ostatni w-f i myślałyśmy ze to ostatnia lekcja i poszłyśmy do mnie do domu XD dopiero później się zorientowałyśmy ze mamy być w szkole.
Nie będę dokładnie opisywała ale extra było (Musi wyznawała miłość moim kosmetykom, wymieniałyśmy wodę w akwarium, Musli tachneła mi moje buty na szpilkach [a wcześniej mówiła że tylko dziwki takie noszą], jadłyśmy zupki z paczki, wygłupiałyśmy się na balkonie i wiele więcej), potem zadzwoniłyśmy po Michała i przyszłyśmy do niego, tylko że na krótko bo Musli miała pilną sprawę ze swoim chomikiem (ci co muszą skumają). No a potem była bk z kilkoma osobami na gg ^^ Nie będę wymieniać, ale było miło :D.

Kto ma czas na konferencje na gg ale taka nie pisaną, ale gadaną?
I kto ma konto na stickamie?
A i jeszcze coś, po tym uderzeniu w głowę stałam się jakaś taka jeszcze bardziej wrażliwa, a myślałam ze już gorzej być nie może. Heh.

 -Aaaaaaałć - krzyknęłam z bólu, który rozchodził mi sie po całym ciele. Powoli dochodziło do mnie co właściwie robię i co to za pora. Leżałam na podłodze przy moim łóżku, widocznie z niego spadłam.
  Podeszłam do lustra i powoli rozczesywałam sobie włosy, byłam przerażona tym jak bardzo jestem rozczochrana, ale jeszcze gorszy był widok mojej twarzy w lustrze. Poprzedniego dnia nie chciało mi się zmyć tuszu do rzęs, nie spodziewałam się że następnego dnia znajdę ten tusz zeschnięty na policzkach formujący się w wąskie strugi. Było dla mnie jasne, że musiałam płakać, było mi szkoda samej siebie.
  Zabrałam się za ubieranie się. Ubrałam czarne rurki, szarą koszule w kratkę, szary sweterek od mojej babci, pasek z ćwiekami i szarą opaskę w kratkę.
 Czekając aż tata wróci do domu postanowiłam włączyć komputer. Oczywiście z przyzwyczajenia włączyłam mój blog, kiedy ujrzałam ponad sto komentarzy odruchowo go zamknęłam spodziewając się że nie wytrzymam i je przeczytam, a jak się domyślam nie były miłe. Wystarczy mi bombardowanie mnie na gg. To dla mnie nudne "Co w końcu ktoś wyższy Ci się postawił ?!" "Z resztą co hja sie z tobą będę kłócić. Oleje twoją żałosną osobę" itd, normalnie sie modle aby mnie olała, a nie zawracała mi cały czas dupę wyzywając mnie przez komunikatory i komentarze, zastanawiałam się co ona próbuje w ten sposób osiągnąć.
 Tata na śniadanie przyniósł mi bułkę z rodzynkami. Zjadłam ją, umyłam zęby i wybrałam buty w których wyjdę. Zdecydowałam się na szare "muszelki" w kratkę z różowymi sznurówkami, które miałam na sobie na pewno nie więcej niż 10 razy bo przestały mi się podobać.
 Z domu wyszłam 4 minuty przed dzwonkiem uginając się pod strasznie ciężkim plecakiem, bo w środy waży on co najmniej 7 kg.
 Do klasy wbiegłam kiedy pan już ją zamykał, były to zajęcia artystyczne. Lekcja o interpretowaniu emocji w utworach poetyckich, super pisze właściwie same takie piosenki czułam się na lekcji jak ryba w wodzie, fajnie było trochę o tym posłuchać.
 -Martyna...
 - Hm?
 -Ty masz jakąś żałobe?
 -Bo co, chyba nie zachowuje się smentnie?
 -Nie ale to jak ty się ubrałaś.
 -A, wiem. Jak na to wpadłaś?
 -Zawsze ubierasz sie tak jaki masz humor, chodzę z tobą rok do klasy więc zauważyłam, nawet w żałobę miałaś kolorowe dodatki.
 -E tam nie przejmuj sie mną, wszystko jest ok, serio.
 Usiadłam z Izabelą i Rodzynką przy klasie od Fizyki i zaczęłyśmy sobie żartować.
 -Mimi chodź ze mną do toalety
 -Ok
 -Gdzie idziecie?
 -Musze pomóc Patrycji zdjąc spódniczkę bo sobie sama nie poradzi.
 W łazience Rodzynka wybuchła takim śmiechem, że aż się przestraszyłam, odkręciłam wszystkie krany i czekałam jak w końcu wyjdzie.
 -A to co?
 -Nastrój, żeby było romantycznie.
 -A, że niby to ma być randka?
 -No a nie jest?
 Razem zaczęłyśmy sie tak śmiać, ze po wyjściu na korytarz nie mogłyśmy się uspokoić.
 -MIMI!- usłyszałam zanim ktoś sie na mnie rzucił całym cię żarem swojego ciała.
 -Hai, co tam -odpowiedziałam Agnieszce, która jeszcze nie mogła sie ode mnie odkleić.
 -Przejdź się ze mną na spacer
 -Spoko
 Pożegnałam się z nią kiedy zadzwonił dzwonek i pobiegłam do klasy. Dzisiejszą lekcje zrozumiałam stuprocentowo.
 Na przerwie Iza zauważyła, że mam na sobie czarna bieliznę, po czym nie dała się zwieść byle wymówką że wszystko jest ok i musiałam wytłumaczyć.
 Matematyka, nie chciało mi się słuchać, wolałam zając się pisaniem piosenek.
 -Martyna! Jeśli nie chcesz słuchać to proszę bardzo idź na świetlice! Nie musisz tu siedzieć jak cie to nie obchodzi!
  -Obchodzi...
 I zabrałam się do udawania że coś rozwiązuje.
 -Wreszcie!
 -Co?
 -Dzwonek, myślałam że zasnę z nudów.
 -A wiesz ze sprawiałaś takie wrażenie?
 -Może.
 -Coo teraz?
 -Polski
 -Co mamy teraz?
 -Polski
 -Co macie na tej lekcji?
 -Polski! Co nie słyszysz?
 Dopiero za chwile sie kapnęłam, że mówiły do mnie trzy inne osoby i zrobiło mi się głupio, pospieszyłam pod klasę i siedziałam tam nie wiedząc kogo słuchać, mówiły do mnie Lola, Bella, Rodzynka i Agnieszka na raz, potem jeszcze Musliqówna się mnie pytała o lekturę.
 Lekcja była prosta omawialiśmy 110 ulic skończyła się zdecydowanie za szybko.
 Na przerwie przed angielskim Lola opowiadała zarypiste kawały, a na lekcji do mnie usiadła. Była kartkówka i Lola zawsze czyta na głos i ja miałam z tego bekę więc się śmiałam, a ona sie śmiała bo ja się śmiałam, pani zabrała nam kartki za ściąganie, mi podpowiadała Dajana, ale nie Lola więc znów się śmiałam.
 -Słyszałam jak rozmawiałaś Olka!
 -Ale ja rozmawiałam ze sobą!
 Nauczycielka wzięła to za kit, ale jednak była to prawda więc znów nie mogłyśmy przestać sie śmiać.
 Potem Lola zabrała Patrycji gumkę kość i udawała ze to jej ręka bo schowała do rękawa, a kiedy pani jej ją za brała zaczęła się użalać że pani jej krzywdę robi i że została kaleką. Już więcej z nią nie siedzę, brzuch mnie bolał po powstrzymywania śmiechu.
 Przed geografią zdejmowałam z Lolą buty rodzynce, a ona nam je zabierała, na lekcji usiadła do mnie Kasia, ale pan kazał wrócić na swoje miejsca, więc lekcje siedziałam z Pauliną. Był sprawdzian który napisałam na czwórkę dzięki podpowiedziom Pauliny, Florka i Dawida, była by pała gdyby nie oni.
 Jak oddałam sprawdzian, chłopcy zabrali mi moją opaskę z "mega cute big kokardą" i ją przymierzali nie chcąc mi jej oddać, ale oczywiście nie poddawałam sie bez walki i starałam się ją im zabrać, niestety z marnym skutkiem. Kiedy założył ja Tobiasz myślałam ze padnę, gdyby ktoś go nie znał pomyślał by ze to dziewczyna z jego bląd trochę za długą jak na chłopaka fryzurą, szkoda że nie miałam przy sobie aparatu.
 Ostatnia lekcja to historia na której dostał mi się opieprz za czytanie katalogu avon zamiast robienia zadań, a ja je robiłam.
 -No ale ja mam zrobione.
 -pokaż
 Podeszłam i pokazałam pani, zdziwiła się, ale musiała się do czegoś przyczepić.
 Zabrała na końcu lekcji ćwiczenia, ale ja wytłumaczyłam, że nie było mnie w szkole dzień wcześniej i nie musiałam.
 Wracałam ze szkoły z koleżankami bo wolałam iśc do babci niż do domu w którym i tak nie miałam co robić.
 Cieszyłam się, bo babcia sie mnie nie spodziewała. Potem przyszła moja mama i kazała mi iść na drugi koniec miasta po firany do mojego pokoju, ale zapomniałam pieniędzy więc musiałam się wracać.
 Gdy tata przywiózł nas do domu wymieniłam wodę w akwarium Maxi i Sashy ( moje dwie kochane tyci rybki), potem włączyłam komputer i zostałam dosłownie napadnięta nowymi wiadomościami od buziaczkkka o tym, ze jestem głupia, ze ona jest ode mnie lepsza, że będzie krytykowała wszystkie moje notki, ze jestem tchórzem i te takie. Jestem ciekawe kiedy dotrze do niej, że jest po prostu nudna, a ja w takie gierki nie będę się bawić bo to dziecinada.
 Ogarnęłam w pokoju i zjadłam kilka czekoladowych batoników i zaczęłam porządkować w laptopie wszystkie pliki. Zabrałam sie za pisanie notki az się ściemniło.

W centrum Sztumu stoi niewielki zaniedbany bardzo stary dom. Mieści sie przy nim ogródek którym się nikt nie zajmuje, a jednak ten niepozorny domek jest moim ulubionym. Kiedyś był zamieszkiwany przez bardzo bogatych ludzi, którzy po II wojnie światowej zostali przesiedleni. Po zakończeniu wojny należał do skarbu państwa. Został podzielony na kilka mieszkań.
W jednym z nich zamieszkało małżeństwo z czworgiem dzieci. Po upływie bardzo długiego czasu troje z rodzeństwa przeprowadziło się do domu na poboczach miasta kupionego przez ich rodziców. Jeden z braci został moim ojcem.
Gdy byłam jeszcze małym dzieckiem umarł mój dziadek. Babcia wtedy zaczęła bardzo chorować i mieszkała z jednym z moich wujków.
Sylwestra tego roku umarła, a wujek wyjechał za granice.

***

-Ale tato!
-Nie, wykąp się i jedziemy na obiad do babci i posprzątać.
-Ale ja chce być w domu, ja nie lubię TAM być.
-Przecież uwielbiasz stare domy
-Ta, ale tam mieszkała babcia.
-I tak nie masz nic do gadania.
-No, ok.
Poszłam sie wykąpać, ubrałam sie i byłam gotowa.
Pojechałam z rodzicami do tamtego domku i tata tam został uporządkowywać i wywietrzyć. Ja z mamą poszłyśmy do mojej babci na obiad. Dostałam pierożki z kapustą i grzybkami. Kiedy babcia przygotowała obiad dla rodziców, musiałam przebiec się po tatę, rodzice mieli na obiad krowę. Do teraz nie rozumiem jaki cudem ludzie potrafią to zjeść i patrzą na to jak na jedzenie. Tat wrócił sprzątać,a ja z mamą zostałyśmy u babci poplotkować.
Postanowiłyśmy pomóc tacie w sprzątaniu i wróciłyśmy. Pukałyśmy i dzwoniłyśmy i nikt nie otwierał i nie miałyśmy co z sobą zrobić.
-Czekaj mamo.
-Gdzie idziesz?
-Otworzyć drzwi od środka.
-CO?!
Nie zdarzyłam odpowiedzieć bo już wybiegłam z domu szukając otwartego okna. Znalazłam jedne na pierwszym piętrze, wiec fart. Wskoczyłam przez nie do domu i zeskakując prawie dostała bym zawału. Mój tata w nim był. Właściwie to prawie go nie było bo spał, ale ja byłam zszokowana obecnością żywej istoty w domu do którego sie właśnie "włamałam", otworzyłam mamie drzwi i obudziłam tatę z którego wszyscy mieli bekę.
Mimo tego że się brzydzę brudu to pomagałam rodzicom jak mogłam. Prawie skakałam z radości jak na werandzie znalazłam moją starą akustyczną gitarę (obecnie wole grać na klasycznej) o której zapomniałam istnieniu kilka lat temu.
Tata opowiadał mi jak kiedyś były poukładane meble w tym domu, gdzie on miał pokój itd.
Kiedy sie zmęczyłam usiadłam na oknie w salonie które wychyla sie w stronę ogródka.
-Tato co tam rośnie?
-Chwasty?
-Mi to wygląda na szczypiorek.
-Ta, to posmakuj jak chcesz-powiedział sarkastycznie, nie spodziewał sie mojej reakcji.
Wyszłam z domu i posmakowałam, a tam się roślin nie brzydzę. Rzeczywiście był to szczypiorek, był dużo lepszy od tych ze sklepu, miał taki bardzo wyrazisty smak.
Potem w domu było spięcie i prąd zgasł. Tata szukał po wszystkich bezpiecznikach gdzie korek wypadł i się kłopotał z tym z pół godziny, bo tych skrzynek było pełno w całym domu.
-Martyna przejdź się do pani Iwony zapytać czy ma (taki śrubokręt co sie świeci).
-A po co on/ Wystarczy włożyć palca, jak sie straci przytomnośc to jest prad, jak nie ma to sie nic nie stanie hahahah.
Potem okazało sie że jest JESZCZE jedna skrzynka na zewnątrz.
Teraz coś na temat domu - Ma kręcone drewniane schody, piecyk po środku korytarza i może to głupio zabrzmi, ale jest strasznie pokićkany. Wystraszyłam sie kiedy się przykleiłam do podłogi, a nawet nie wiem jak.
Tata chce odremontować ten cały dom i go kupić, ja ogółem kocham takie domy.

-Co to za chałasy?
-Sorry, idę do pracy śpij.
-Która godzina?
-6.20 śpij.
 Nie miałam zamiaru już spać usiadłam na łóżko rozglądając się. Nawet nie wiem jakim cudem w moim pokoju panował bałagan, na podłodze ledwo było widać panele, a ja sama nie potrafiłam uwierzyć w to, kiedy udało mi się tak nabałaganić. Kiedy usłyszałam, że mojej mama wychodzi poszłam do salonu i włączyłam laptop aby się spakować przy okazji przykro się zawiodłam brakiem nowych komentarzy.
 Około 7 wrócił mój tata.
-Kupiłeś mi coś do jedzenia?
-Nie, tylko chleb.
 Nie czekając na wyjaśnienia poszłam do kuchni, zabrałam ze sobą 3 kromki chleba i zaczęłam je jeść. Za co później mi się dostało bo jako cywilizowany człowiek powinnam jeść je "z czymś".
 Po chwili nawet mojego taty nie było w domu. Jak zwykle zostałam sama, uporządkowałam w pokoju, nakarmiłam Sashę zabrałam się do mysia zębów i wyszłam.
 -Martyna! - wołała z okna moja kuzynka- poczekaj na mnie tez mam na dziewiąta.
 Zawróciłam się do domu i czekałam aż się przygotuje.
 Lekcje były tak powszednie, że aż niewarte opisania. Na jednej z przerw Patrycja bez koleżanek zaczęła podskakiwać do mnie i do Agi więc jej sie od nas dostało, a potem do nad jej paczka z wątami (kiedy stałam akurat przy całej mojej klasie) zaczęłam sie z nimi wyzywać bo puściły mi nerwy i niektóre osoby z klasy były ciekawe o co chodzi, skwitowałam to tym, ze sa to debilki. Na ostatnim w-fie dziewczyny chciały mnie zastraszyć, ale się nie dałam. Stały na trybunach naszej 'sali gimnastycznej' (o ile sala gimnastyczna* jeszcze pasuje do tego miejsca) a ja z dziewczynami z mojej klasy na boisku siatkówki, one zaczęły rzucać we mnie piłkami ale nie trafiały. Potem Śledź zaoferowała im pomoc i kiedy ja przed nimi sie z chowałam w jednym z magazynów Śledziu rzuciła we mnie piłką bo mi pieszczocha sie odpięła i byłam zagapiona i uderzyła mnie w nogę. Wzięłam piłkę i do niej podeszłam.
 -Myślisz że co? Że mnie to bolało?
 -Oddaj mi moja piłkę.
 -Fałszywa suka, cały dzień je obgadywałaś a teraz się do nich kleisz.
 -Oddaj mi moją piłkę bo powiem panu!
 -Że niby co? To nie twoja piłka. A z resztą... jeśli prosisz - z calej siły rzuciłam jej piłką prosto w twarz z odległości pół metra, musiało zaboleć, ale jej mina wywołała u mnie reakcję niepohamowanego śmiechu. Śledź sie wkurzyła i zaczęła mnie szarpać, ale chwile potem zdała sobie sprawę ze swojego błędu i przede mną uciekała, ale złapał ją nasz wychowawca.
 -Która zaczeła?
 -Ona- krzyknęłyśmy razem
 -No to która ?- zapytał ponownie
 -Ona rzuciła we mnie piłką, a ja jej przyjebałam z piłki w twarz
 Pan na chwile doszedł bo ktoś go zawołał, nie wiem o co kaman.
 -Martyna, ale jakby co to było tak tylko dla żartów.
 -Spierdalaj było nie zaczynać.
 Potem już zignorowałam Klaudie (Śledzia) i wyzywałam się z 1e.
 -A wyjebać ci?
 -Jesteś mocna tylko w gadce.
 -A wyjebie ci zobaczysz.
 -Ok to podejdź do mnie i pokaz jaka jesteś silna no proszę bardzo.
 -Nie, po szkole.
 -A co boisz się? hahah
 -Nie ale nie ma być nauczycieli.
 -Yo, yo na pewno.
 -Dziś na łańcuchach.
 -Nie.
 -Czemu?
 -Bo nie będę sie tak wysilała tylko po to aby pokazać ci że nie jesteś taka extra jak myslisz.
 -Yo, a ty to co, może jakaś gwiazdka? Bo co, bo cała szkoła cię zna, bo jesteś emo?
 -Heh, mało o mnie wiesz, ale nie w tym rzecz mam w inną stronę drogę do domu, jak chcesz to proszę bardzo, ale przy Lidlu bo mam po drodze i nie będziecie mi przeszkadzać.
 Dzwonek. W przebieralni.
 -Ej co te dziewczyny od ciebie chciały?
 -Chore dzieci są na mózg.
 -A po co wam poszło?
 -Nie mi ale Agnieszce, a ja bronie przyjaciół, przez nie cała klasa sie na Age uwzięła i jej spokoju na przerwach nie dają bo przezywają od Kurew
 -Powiedziałam panu że pluły z trybun itp, tez mnie ostatnio strasznie wkurzają. -Pomogła mi Paulina.
 -Dzięki kochana jesteś.
 -Nie ma za co.
  Po szkole czekałam przy Lidlu. Nie miały odwagi się tam pojawić, rozśmieszyło mnie to.

Hm, co to tak jasno... która godzina?
 -DOPIERO 6.30?! Tato! Zrób mi śniadanie!
 Nikt się nie odzywał, pewnie pojechał już z mamą do pracy.
 Rozglądnęłam sie po pokoju. Na biurku leżały starannie poukładanie ciuchy które dziś miałam na siebie założyć, na podłodze leżał niedokończony plakat skelanimals, a przy nim porozrzucane rysunki Belli które muszę przywiesić na ścianę, cały pokój był bardzo jasno oświetlony, sprawiał wrażenie nierzeczywistego pomieszczenia.
 -No cóż Mimi chyba już nie zaśniesz -powiedziałam sama do siebie i wstałam.
Podeszłam do lustra i zaczęłam rozplątywać moje koki, jak zwykle nic z nich nie wyszło prócz delikatnych fal, związałam włosy w dwa kucyki i zabrałam się do ubierania.
 Założyłam czarno-białą spódniczkę mini, pod nią czarne rajstopy, na to białą bluzkę i czarną koszule w kratę. Poświęciłam cały wczorajszy dzień na przeszukiwanie szafy w celu znalezienia jakichkolwiek czarnych rzeczy.
 Włączyłam laptop, spakowałam się i włączyłam do dyskusji w komentarzach. Pół godziny wybierałam buty jakie mam założyć, aż w końcu zdecydowałam się na błyszczące baleriny z kokardkami, umyłam zęby, twarz i ręce i poszłam do szkoły.
 Przyszłam jako pierwsza z klasy pod klasę od matematyki, usiadłam i czekałam na koleżanki, lekcja szybko nadeszła. Poszliśmy na początku na apel, dyrektorka się poryczała, a za nią większość uczennic, na lekcji Siedziałam w ławce Belli i tłumaczyłam jej geometrie zaraz potem była biologia i kartkówka z mega trudnymi pytaniami, fart ze wcześniej napisałam sobie ściągi (najlepsze są te pisane na wierzchu dłoni w miejscu które się zagina kiedy chowamy kciuk do dłoni)i 3/4 napisałam. Na następnej lekcji religii poszliśmy do kościoła odmówić różaniec za zmarłych Język angielki - kolejna kartkówka, raczej 4 dostane. Przerwa:
 -Mimi!- podbiegła do mnie Agnieszka
 -Hm?
 -Wyjebałam jej!
 -Brawo, ale ja to pierwsza miałam zrobić.
 Geografia tez była nudna ale znośna. Na przerwie pobiegłam z rodzynką do mojego domu zrobić sobie kanapkę. No cóż zapomniałam kluczy i tylko zmarnowałam swoja energię. Na w-fie była beka. Rozmowa z wychowawcą:
 -No cóż wiecie że za każde spóźnienie jest 15 min prac społecznych?
 -No to ja już mogę mieć zniżkę hurtową.
I cała klasa w śmiech.

Pierwsza lekcja...
Zajęcia artystyczne. Dowiedziałam się że pan nie przepuści mnie do 2 gim "żebym była czystym przykładem na to, że nie wolno olewać plastyki". Kiedy ja nie olewam, staram sie ale co z tego skoro mi nie wychodzi... Ale i tak nie mam szans bo "policzy moje błędy bo ostatniej kreseczki i nie da mi szansy" olałam to. Po co mam sobie psuć zdrowie. Na dodatek mam artystyczne z 1e, zajebiście dziewczyny zaczęły pana chwalić za ta decyzje i mi dowalać, potem wyzywać.
-Zgoda? Nie chce się kłócić, to dziecinne.
-Speirdalaj, ja dalej będę ci dowalać - widocznie moje znudzenie odebrała jako strach.
-Yo, yo żałosna jesteś wiesz?
-Yo, raczej ty.
-Spadaj.
-Nie bede robiła tego co mi każesz.
-Doprawdy?
Odeszła do swojej ławki, ale nie pozostała mi dłużna, wyjęła aparat i robiła mi zdjęcia, najwyraźniej pewna że się wkurzę, a nie miałam sie czym przejmować, najwyzej oglądając je wpadnie w kompleksy.
Po zajęciach artystycznych były poszłam na kółko matematyczne, gdzie pani dała nam takie fajne zadani na sprawdzające IQ.
-No wie pani? Teraz cała klasa będzie wiedziała że nawet ślimak ma wyższe IQ ode mnie. - zażartowałam.
Zdania nie były proste, ale robiliśmy je razem i mimo moich obaw zadania były dla mnie bardzo proste.
Reszta lekcji była nudna i nie warta opisania. Ale przed 5 lekcją dziewczyny przesadziły. Andżelika zaczęła mnie bić wiec zaciągnęłam Agnieszkę do pedagoga, mimo tego, że protestowała i wyzywała mnie do idiotek po drodze.
-Słucham?
-No wiec tak, ja nie chce na nikogo skarżyć, ani robić jakichś afer, ja chce po prostu mieć w końcu spokój w szkole.
-Chodźcie do mojego gabinetu.
Nawet gdy szłyśmy razem z panem Agus mnie wyzywała, ale na mnie takie rzeczy nie działają. l\Lecz gdy weszłyśmy do gabinetu coś chyba w niej pękło,bo opowiedziała ze mną o co chodzi i się uspokoiła.
Ja potem poszłam na lekcje religii, ale przez moje gapiostwo poszłam z Aguś do jej klasy, skapnęłam sie dopiero kiedy p.Pedagog zapytał się czy tez tu chodzę, odeszłam troszkę zmieszana.
Na religi była bk, pan podzielił nas na grupy i kazał zrobić Magazyn za czasów Jezusa informujący o jego zmartwychwstaniu. ja oczywiście napisałam wywiad z Marią Magdaleną i narysowałam okładkę zawieszając się z mojego braku telnetu. Zanim skończyłam przyszła po mnie partycja ze mam iść do pana pedagoga.
-No wiesz! Przeszkodziłaś mi w moim sztańczym planie narysowaniu Jezusowi sukienki!- powiedziałam z wyrzutem całkiem poważnym tonem.
U pana pedagoga była tak dyskusja nie wiadomo o czym, że ledwo nadążałam. W każdym razie, te dziewczyny się tak wydzierały, że aż mnie uszy potem bolały.
W każdym, na razie i tak to nic nie dało zachowywały się, Agnieszka prosiła mnie abym została po szkole z nią bo ona miała jeszcze lekcje, zgodziłam się.
Obiecuje, że jak która kolwiek zacznie do mnie podskakiwać ma w pysk, ja już mam dosyć tej błazenady.

- Co ty sobie młoda myślisz!
Krzyk wyrwał mnie z rozmyśleń. Stała naprzeciwko mnie niskiego wzrostu pucata, ciemnowłosa dziewczyna, dopiero po chwili zorientowałam sie, że do mnie mówi.
-Yo, odsuń się stoisz mi na drodze do klasy.
-Ile razy ktoś ci w życiu przyjebał?
-Akurat moje życie polega na liczeniu tego ile razy mi sie dostało... - odpowiedziałam niewyspana.
-A chcesz że bym ci przyjebała?!
-Rób co chcesz, ale odsuń się bo muszę isć na lekcje.
-Dostanie ci sie za to co wczoraj powiedziałaś. Myslisz że to takie śmieszne?
-A nie jest?
-Chyba dzisiaj ci nikt nie przyjebał, co?
-Zaraz ja ci przyjebie jak mi nie dasz iść na lekcje -odpowiedziałam z naciskiem.
-Kurwa, dzisiaj ci przyjebie, dostaniesz!
-Tylko spróbuj, a zobaczysz co sie z tobą stanie! - mówiłam już głośniej
-A chcesz zobaczyć?!
-O patrz twoje koleżanki cię wołają.
Wykorzystując chwile nieuwagi szybko podbiegłam pod klasę matematyki aby za chwilkę zasypiać z nudów na lekcji. Zaraz następna lekcja niemiecki...
Następna była informatyka, a na niej sprawdzian, ale ja siedziłam 3/4 lekcji komentując blogi (a powinnam szukać odpowiedzi w wikipedii), no ale zabrałam Loli zeszyt gdzie wszystko było napisane i przepisłam to na sprawdzian.
-Olka co teraz?
-Polski, ale wiesz, że to na czym my sie wygłupiałyśmy trzeba było napisać na kartce i oddac pani?
-Pech, jak coś to pokaże pani mój zeszyt.
Lekcja polskiego, pani sprawdzała kartki z wymyślonego przez nas ogłoszenia podróży, nad jeziorem Świteź na podstawie utworu "Świtezianka" i trzeba było atrakcje dopasować do utworu np "podania ludowe czytane pod wierzbą".
-Kasia, za mało napisałaś, mogłas sie bardziej postarać, no następna praca.
Pani wzięła do reki kartkę w formie harmonijki z krzywo napisanym tytułem "Słonko" i na byle jak napisanymi wyrazami, pomyślałam sobie, że postawiła bym za to najwyzej 3.
-"Szukanie wielkiej stopy"?! -przeczytała pani z kartki jako jedna z atrakcji, a oczywiście w utworze A. Mickiewicza nie było nic o żadnej wielkiej stopie.
Tak mnie to rozbawiło, że nie mogłam sie powstrzymać i wybuchłam śmiechem, razem ze mną Lola, która siedziła daleko ode mnie, ale nasz śmiech niósł sie po całej sali.
-Olka, 5-.
-Martyna to ze mną robiła.
-wtf?!
-Martyna 5-.
Nie wiedziła co o tym sądzić. Musiało to z boku wyglądać dziwnie skoro z lolą brechałyśmy sie z własnej pracy, ale ja tej pracy nie pisałam, tylko początek, którego pani nie przeczytała. W nagrode dla Loli za zarobiona dla mnie 5- kupiłam jej paczkę czipsów.
Każdą przerwę spędzałam z Aguśś, tym razem postanowiłyśmy sie przejść w koło szkoły. Chodziłyśmy i milczałyśmy, aż w końcu Agnieszka się odezwała.
-Nie wiem co ludzie do nas mają, przecież my jesteśmy ok, ale to nasza sprawa... ale one są wredne... No ale jak ktoś jest inny to zaraz gorszy... -zaczęła sie jąkać.
-Nie przejmuj sie kochanie, najważniejszy jest charakter, ludzie się w końcu na kimś przekonają, jaki kto jest i czy warto mu zaufać.

Następna lekcja, Angielski. pani miała nam zrobić kartkówkę, oczywiście jak przyszła do klasy to zaraz dziewczyny (razem ze mna im więcej tym lepiej) napadły na panią argumentami dlaczego lepiej jeśli jej nie będzie, pani była nieugięta, kiedy kończyły nam sie już argumenty, po prostu panią, tak bardzo bardzo mocno poprosiłam, grzecznie nie narzucając się i się zgodziła!
Usiadłam ponownie do Kucina i znów była z nim beka. Porządkował na lekcji w piórniku a pani się zdenerwowała i kazała mu przestać, potem nam zadała prace w podręczniku, którą napisałam chyba najprędzej z klasy i dałam do przepisania. Hah, i on przeczytał i pani juz nie była na niego zła.
Przerwa.
-Mimi, a jak myślisz co by pasowało do tych twoich leginsów w panterkę które mi dałaś?
-No nie wiem, może zielone wywijki, trampy, bluzka jakaś kolorowa, pasek z ćwiekami, bandamka i jakaś bluza może.
-Nie myślisz ze wyzywali mnie będą jak sie tak mocno ubiorę jak ty od emo?
-Hm, nie, a nawet gdyby, dla mnie to komplement, chcesz to moge ci pożyczyć moją zielona bluze z panterkowymi kolorowymi napisami, będzie pasować.
-To ty sie nie boisz ze cie wyśmieją?
-Kiedyś sie bałam... ale nie miałam czego... Ludzie cię przezywają bo są wśród znajomych, obgadują bo też chcieli by tacy być. Jeśli pokażesz, że ich opinia cie nie obchodzi, zyskasz szacunek, a oni przestaną.
-Nie wiedziałam, że tyle sie mogę nauczyć od ciebie wiesz?
-Hm, teraz raczej nie na to pora. te kurwy do nas idą.
 Za chwile podeszła do mnie ta sama dziewczyna co z rana. Podeszła centralnie naprzeciwko mnie, dzieliło mnie jakieś 20 cm, pewnie wg niej osoba się wtedy bardziej boi, ale na mnie nie robiło to wrażenia instynktownie się odsunęłam co ona odebrała jako przejaw strachu.
-Wyjebał ci dziś juz ktoś?
-Pytałaś sie już mnie dzis o to, sklerozę masz?
-Wyjebie ci!
-No to zobaczymy jak jesteś mocna - położyłam moją płaska reke do czubka jej głowy aby pokazać jej o ile jest niższa ode mnie potem przykładając sobie rękę na tej samej wysokości do nosa.
-Co myślisz, że jak jesteś emo to jesteś ode mnie lepsza?!
-Ja nic takiego nie powiedziałam, to ty tak sądzisz! -już krzyczałyśmy do siebie nawzajem
-Ona pokazywała ci ze jest od ciebie wyższa -dodała jedna z jej kolezanek
-Bo co myślisz ze ze mną wygrasz?!
-Tego też nie powiedziałam słabeuszko!
-Dziewczyny uspokójcie się, a ty odczep się od emówki -wtrącił sie Zdenek.
-Michał odejdź to nie twoja sprawa! -nawet nie musiałam go 2 razy prosić, od razu się zmył
-A pokazać ci ile potrafię?!
-Potrafisz tylko grozić, nie stać cie na więcej!
-Ona na prawdę nie jest słaba...
-Yo, do ciebie nic nie mam nie odzywaj sie z nią rozmawiam.
-Trzymajcie mnie bo zaraz nie wiem co jej zrobią - jak na komendę koleżanki złapały ją za łokcie i ciągnęły na drugi koniec boiska - albo nie - natychmiastowo puściły.
-No proszę bardzo uderz mnie jak jesteś taka silna!
Rozległ sie dzwonek.
-Nara, więcej tak do innych nie podskakuj bo może się inaczej skończyć.
Może gdyby nie to, że całe boisko nie przyglądało sie naszej kłótni (jak ja coś robie to zawsze jest o to dużo hałasu) i chłopacy tego nie komentowali, może nie miała bym tyle odwagi, może bym ustała jak słup soli, trzęsąc sie i nie wiedząc co powiedzieć, ale komentarze chłopaków typu "odczep się od emo" jakos tak rozluźniały atmosferę.
Ostatnia lekcja była nie ciekawa. Potem jak najprędzej poszłam do domu, jak odpoczęłam poszłam po Nikolę na plac zabaw gdzie spotkałyśmy Łupieża, Czarka i Oliwie, a ja się podniecałam włosami Łupierza bo miał ścięte jak Justinek, ale dużo ładniej w nich wyglądał, ja z Nikola byłyśmy najstarsze z towarzystwa xd
Nikola musiała iśc pół godziny później do domu, odprowadziłam ją i wróciłam na plac z godzine samotnie huśtając i myśląc o tym co sie działo w szkole. Nawet jak na mnie to za dużo tego jak na jeden dzień.

Pisałam notkę 4 godziny xd brawa dla mnie, dopiero teraz doceniam trud pisarzy, wcześniej nie wiedziałam ile to wymaga czasu.